Cielesność, intymność i seksualność w filmach Ulricha Seidla jako medium samotności i odrzucenia
Austriacki reżyser Ulrich Seidl mówi, że wszystkie jego filmy są cielesne, gdyż – jego zdaniem – ważne jest, by robić filmy fizyczne i przyciągać widzów do postaci tak blisko, jak się tylko da. Kosińska-Krippner śledzi w jego twórczości rozmaite ujęcia zagadnienia cielesności i seksualności – m.in....
Saved in:
Main Author: | |
---|---|
Format: | Article |
Language: | English |
Published: |
Institute of Art of the Polish Academy of Sciences
2013-12-01
|
Series: | Kwartalnik Filmowy |
Subjects: | |
Online Access: | https://czasopisma.ispan.pl/index.php/kf/article/view/2726 |
Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
_version_ | 1832579900119187456 |
---|---|
author | Beata Kosińska-Krippner |
author_facet | Beata Kosińska-Krippner |
author_sort | Beata Kosińska-Krippner |
collection | DOAJ |
description |
Austriacki reżyser Ulrich Seidl mówi, że wszystkie jego filmy są cielesne, gdyż – jego zdaniem – ważne jest, by robić filmy fizyczne i przyciągać widzów do postaci tak blisko, jak się tylko da. Kosińska-Krippner śledzi w jego twórczości rozmaite ujęcia zagadnienia cielesności i seksualności – m.in. wykorzystanie obrazu ciała jako narzędzia prowokacji czy uczynienie z obrazu cielesności swoistego medium do wyrażania refleksji nad człowiekiem i światem, jaki on wokół siebie tworzy. Reżyser pokazuje ciało w rozmaitych ujęciach i aspektach, czasem ucieka od jego wizualnej prezentacji, ograniczając się do sfery werbalnej, a czasem epatuje cielesnością, nagością, wyuzdaniem i perwersją, żeby powiedzieć coś więcej o ludzkiej naturze. Seidl pokazuje swoich bohaterów w najbardziej intymnych sytuacjach, bez współczucia patrzy na społeczeństwo, a oceny pozostawia widzom. Bezlitośnie obnaża brzydotę ludzkiej egzystencji, diagnozuje psychikę (duszę) współczesnego człowieka i kondycję jego świata oraz relacje międzyludzkie, pokazując to, co człowiek robi z własnym ciałem i jak traktuje ciała innych. Reżyser odziera widza z iluzji, że znormalizowane (dostatnio żyjące) społeczeństwo i margines społeczny to odległe i nieprzenikające się światy.
|
format | Article |
id | doaj-art-65e9bf2d0b594f6f97fd01b50068b1b9 |
institution | Kabale University |
issn | 0452-9502 2719-2725 |
language | English |
publishDate | 2013-12-01 |
publisher | Institute of Art of the Polish Academy of Sciences |
record_format | Article |
series | Kwartalnik Filmowy |
spelling | doaj-art-65e9bf2d0b594f6f97fd01b50068b1b92025-01-30T11:32:33ZengInstitute of Art of the Polish Academy of SciencesKwartalnik Filmowy0452-95022719-27252013-12-0183-8410.36744/kf.2726Cielesność, intymność i seksualność w filmach Ulricha Seidla jako medium samotności i odrzuceniaBeata Kosińska-Krippner0Instytut Sztuki, Polska Akademia Nauk Austriacki reżyser Ulrich Seidl mówi, że wszystkie jego filmy są cielesne, gdyż – jego zdaniem – ważne jest, by robić filmy fizyczne i przyciągać widzów do postaci tak blisko, jak się tylko da. Kosińska-Krippner śledzi w jego twórczości rozmaite ujęcia zagadnienia cielesności i seksualności – m.in. wykorzystanie obrazu ciała jako narzędzia prowokacji czy uczynienie z obrazu cielesności swoistego medium do wyrażania refleksji nad człowiekiem i światem, jaki on wokół siebie tworzy. Reżyser pokazuje ciało w rozmaitych ujęciach i aspektach, czasem ucieka od jego wizualnej prezentacji, ograniczając się do sfery werbalnej, a czasem epatuje cielesnością, nagością, wyuzdaniem i perwersją, żeby powiedzieć coś więcej o ludzkiej naturze. Seidl pokazuje swoich bohaterów w najbardziej intymnych sytuacjach, bez współczucia patrzy na społeczeństwo, a oceny pozostawia widzom. Bezlitośnie obnaża brzydotę ludzkiej egzystencji, diagnozuje psychikę (duszę) współczesnego człowieka i kondycję jego świata oraz relacje międzyludzkie, pokazując to, co człowiek robi z własnym ciałem i jak traktuje ciała innych. Reżyser odziera widza z iluzji, że znormalizowane (dostatnio żyjące) społeczeństwo i margines społeczny to odległe i nieprzenikające się światy. https://czasopisma.ispan.pl/index.php/kf/article/view/2726cielesnośćUlrich Seidlodrzuceniesamotność |
spellingShingle | Beata Kosińska-Krippner Cielesność, intymność i seksualność w filmach Ulricha Seidla jako medium samotności i odrzucenia Kwartalnik Filmowy cielesność Ulrich Seidl odrzucenie samotność |
title | Cielesność, intymność i seksualność w filmach Ulricha Seidla jako medium samotności i odrzucenia |
title_full | Cielesność, intymność i seksualność w filmach Ulricha Seidla jako medium samotności i odrzucenia |
title_fullStr | Cielesność, intymność i seksualność w filmach Ulricha Seidla jako medium samotności i odrzucenia |
title_full_unstemmed | Cielesność, intymność i seksualność w filmach Ulricha Seidla jako medium samotności i odrzucenia |
title_short | Cielesność, intymność i seksualność w filmach Ulricha Seidla jako medium samotności i odrzucenia |
title_sort | cielesnosc intymnosc i seksualnosc w filmach ulricha seidla jako medium samotnosci i odrzucenia |
topic | cielesność Ulrich Seidl odrzucenie samotność |
url | https://czasopisma.ispan.pl/index.php/kf/article/view/2726 |
work_keys_str_mv | AT beatakosinskakrippner cielesnoscintymnosciseksualnoscwfilmachulrichaseidlajakomediumsamotnosciiodrzucenia |