اثر محلول‌پاشی توأم کلسیم و پتاسیم بر عمر انبارمانی و کیفیت میوه‌ی پرتقال رقم تامسون ناول
سابقه و هدف: عمر انبارمانی پرتقال رقم تامسون ناول (Citrus sinensis var. Thomson Navel) نسبتاً پایین است. یکی از عوامل مهم افزایش حداکثری کیفیت میوه و ارزش غذایی آن حضور مقادیر مناسب از کلسیم و پتاسیم در بافت میوه است. جذب عناصر ضروری از خاک توسط ریشه و انتقال آنها به بخش هوایی گیاه از جمله ورود به ب...
Saved in:
| Main Authors: | , , , , , |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | fas |
| Published: |
Gorgan University of Agricultural Sciences and Natural Resources
2022-12-01
|
| Series: | Pizhūhish/hā-yi tulīd-i giyāhī |
| Subjects: | |
| Online Access: | https://jopp.gau.ac.ir/article_6279_099cf191ef92c054060c26507ee62018.pdf |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| Summary: | سابقه و هدف: عمر انبارمانی پرتقال رقم تامسون ناول (Citrus sinensis var. Thomson Navel) نسبتاً پایین است. یکی از عوامل مهم افزایش حداکثری کیفیت میوه و ارزش غذایی آن حضور مقادیر مناسب از کلسیم و پتاسیم در بافت میوه است. جذب عناصر ضروری از خاک توسط ریشه و انتقال آنها به بخش هوایی گیاه از جمله ورود به بافت میوه از چالش‌های مهم تغذیه‌ای به شمار می‌روند. کمبود کلسیم در میوه‌ی مرکبات به دلیل کاهش جذب آن از خاک‌ها محتمل است. کاربرد این عنصر به صورت محلول‌پاشی به ویژه بعد از تشکیل میوه تا حدود زیادی این چالش را مرتفع می‌کند. هدف از پژوهش حاضر، تعیین دفعات مناسب تیمار توأم کلسیم و پتاسیم (یک تا چهار بار)، قبل و بعد از برداشت میوه‌ی پرتقال رقم تامسون ناول، بر عمر انبارمانی و کیفیت آن بود. مواد و روش‌ها: تیمارها شامل؛ بدون محلول‌پاشی کلسیم، یک بار محلول‌پاشی کلسیم (در خرداد ماه)، دو بار محلول‌پاشی کلسیم (در خرداد و تیر ماه)، سه بار محلول‌پاشی کلسیم (در خرداد، تیر و مرداد ماه)، چهار بار محلول‌پاشی کلسیم (در خرداد، تیر، مرداد و شهریور ماه)، بدون محلول‌پاشی پتاسیم، یک بار محلول‌پاشی پتاسیم (در خرداد ماه) و دو بار محلول‌پاشی پتاسیم (در خرداد و تیر ماه)، به تنهایی یا با یکدیگر با فاصله‌ی یک هفته‌ای و قبل از برداشت میوه‌ها، بودند. پس از برداشت، همه‌ی میوه‌ها به صورت غوطه‌ور با کلسیم 3 در هزار به مدت 5 دقیقه تیمار شدند. میوه‌های بدون محلول‌پاشی با کلسیم و پتاسیم به عنوان شاهد در نظر گرفته شدند. در همه تیمارها، محلول-پاشی کلسیم به میزان ثابت 3 در هزار و محلول‌پاشی پتاسیم به میزان ثابت 2 در هزار انجام شد. آخرین مرحله‌ی تیمار میوه‌ها با کلسیم، بعد از برداشت آنها و به صورت غوطه‌وری در محلول 3 در هزار انجام گرفت. آزمایش در قالب طرح بلوک‌های کاملاً تصادفی با سه تکرار در روستای خاریک شهرستان ساری انجام شد. میوه‌ها پس از برداشت، در دمای تقریبی 5 درجه‌ی سانتی‌گراد و رطوبت نسبی 85 درصد به مدت 3 ماه نگهداری شدند. صفات طول، قطر، قطر پوست، وزن، حجم، پوسیدگی، ویتامین ث، کلسیم، مواد جامد محلول (TSS)، اسیدیته-ی قابل تیتراسیون (TA) و اسیدیته‌ی میوه‌ها (pH)، پس از 3 ماه انبارداری اندازه‌گیری شدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد که بیشترین میزان ویتامین ث (69/97 میلی‌گرم در 100 میلی‌لیتر آب میوه)، وزن میوه (20/242 گرم) و بالاترین حجم آب میوه (70/115 میلی‌لیتر) در میوه‌های تیمارشده با دو بار محلول‌پاشی کلسیم (در خرداد و تیر ماه به میزان 3 در هزار) همراه با دو بار محلول‌پاشی پتاسیم (در خرداد و تیر ماه به میزان 2 در هزار) به دست آمد. بیشترین قطر (92/78 میلی‌متر) و کمترین پوسیدگی، در میوه-های تیمارشده با دو بار محلول‌پاشی کلسیم (در خرداد و تیر ماه به میزان 3 در هزار) همراه با یک بار محلول‌پاشی پتاسیم (در خرداد ماه به میزان 2 در هزار) به دست آمد. بیشترین میزان کلسیم میوه (30/165 گرم در هر کیلوگرم وزن خشک) در تیمار سه بار محلول‌پاشی کلسیم (در خرداد، تیر و مرداد ماه به میزان 3 در هزار) همراه با یک بار محلول‌پاشی پتاسیم (در خرداد ماه به میزان 2 در هزار) محاسبه شد. نتیجه‌گیری: در مجموع، بر اساس یافته‌های این پژوهش، محلول‌پاشی میوه‌های پرتقال رقم تامسون ناول طی دو مرحله با کلسیم (در خرداد و تیر ماه به میزان 3 در هزار) و یک مرحله با پتاسیم (در خرداد ماه به میزان 2 در هزار) و دو مرحله با پتاسیم (در خرداد و تیر ماه، هر بار به میزان 2 در هزار) قبل از برداشت به همراه غوطه‌وری در محلول 3 در هزار کلسیم بعد از برداشت (برای همه پرتقال‌ها) برای حفظ کمیت و کیفیت میوه‌ها طی انبارداری مناسب است و این تیمارها توصیه می‌گردند. |
|---|---|
| ISSN: | 2322-2050 2322-2778 |