O narracji „Eroiki”. Nowa technika – nowy język

Hendrykowski analizuje Eroikę Andrzeja Munka – jedno z najświetniejszych dokonań polskiej szkoły filmowej. Artyzm i wielkość tego filmu – zauważa autor – wynikają bezpośrednio z oryginalnej formy narracji, jaką posłużył się reżyser. W Eroice niemal wszystko było nowe, świeże, odkrywcze, a osiągnięt...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Main Author: Marek Hendrykowski
Format: Article
Language:English
Published: Institute of Art of the Polish Academy of Sciences 2010-12-01
Series:Kwartalnik Filmowy
Subjects:
Online Access:https://czasopisma.ispan.pl/index.php/kf/article/view/3023
Tags: Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
Description
Summary:Hendrykowski analizuje Eroikę Andrzeja Munka – jedno z najświetniejszych dokonań polskiej szkoły filmowej. Artyzm i wielkość tego filmu – zauważa autor – wynikają bezpośrednio z oryginalnej formy narracji, jaką posłużył się reżyser. W Eroice niemal wszystko było nowe, świeże, odkrywcze, a osiągnięto to również dzięki przyzwoitemu wyposażeniu technicznemu ekipy (np. sprowadzone w tamtym czasie z Zachodu dźwiękowe kamery Super Parvo i Éclair umożliwiły twórcom pełne inwencji posłużenie się nowymi sposobami oświetlenia i zastosowania dźwięku). Autor twierdzi, że odczytanie głębokiej struktury filmu i wyjście poza dotychczasowe powierzchniowe interpretacje jest możliwe dzięki rozpoznaniu specyficznego sposobu narracji, który organizuje i definiuje autorski punkt widzenia, przesądzając o wymowie całości. W swojej analizie Hendrykowski przemierza narracyjny labirynt Eroiki i opisując kolejne chwyty formalne, dociera do ukrytych pod powierzchnią znaczeń. Stwierdza przy tym, że zastosowany przez Munka modus narracji pozornie zależnej angażuje adresata i wciąga go w kuszącą, ryzykowną grę.
ISSN:0452-9502
2719-2725