Tylko jedno wspomnienie. Próba autobiografii bez narracji w pracach Billa Violi

Prace Billa Violi, artysty działającego w sferze sztuki ruchomego obrazu, która jednak nie jest filmem, kwalifikowane są jako video art, video environments czy instalacje medialne. W pracach tych niezwykle często ujawniają się tropy autobiograficzne, choć sam artysta nigdy nie „opowiada”, nie wykor...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Main Author: Andrzej Pitrus
Format: Article
Language:English
Published: Institute of Art of the Polish Academy of Sciences 2011-03-01
Series:Kwartalnik Filmowy
Subjects:
Online Access:https://czasopisma.ispan.pl/index.php/kf/article/view/2997
Tags: Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
Description
Summary:Prace Billa Violi, artysty działającego w sferze sztuki ruchomego obrazu, która jednak nie jest filmem, kwalifikowane są jako video art, video environments czy instalacje medialne. W pracach tych niezwykle często ujawniają się tropy autobiograficzne, choć sam artysta nigdy nie „opowiada”, nie wykorzystuje struktur klasycznej narracji. Raczej nadbudowuje sensy nad jednym, bardzo jednak ważnym wydarzeniem z czasów dzieciństwa, kiedy podczas zabawy w wodzie mały Bill Viola zaczął się topić. Doświadczenie to było w sposób oczywisty traumatyczne, ale jednocześnie fascynujące, bowiem doznał wtedy niezwykłych wrażeń wizualnych. Motywy nawiązujące do wypadku pojawiają się w twórczości Billa Violi niezwykle często – w różny jednak sposób i na odmiennych poziomach konceptualizacji. Scena z dzieciństwa powraca w sposób dosłowny, ale częściej jako próba dotarcia do „ukrytego wymiaru” zdarzenia. Doskonałym przykładem przepracowania wątku autobiograficznego jest należąca do kanonu sztuki nowych mediów taśma zatytułowana The Reflecting Pool. Ta praca stanowi podstawę analizy w tekście Pitrusa.
ISSN:0452-9502
2719-2725