Autorstwo w amerykańskim kinie bezpośrednim
Autor podejmuje się analizy specyficznej kwestii autorstwa 19 filmów wyprodukowanych w latach 1960-1963 w ramach założonej przez Roberta Drew firmy Drew Associates. Przylipiak podkreśla, że wiele źródeł przypisuje autorstwo np. filmu The Chair pracującemu w tej firmie Richardowi Leacockowi, podczas...
Saved in:
| Main Author: | |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | English |
| Published: |
Institute of Art of the Polish Academy of Sciences
2007-12-01
|
| Series: | Kwartalnik Filmowy |
| Subjects: | |
| Online Access: | https://czasopisma.ispan.pl/index.php/kf/article/view/3295 |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| _version_ | 1849422579411976192 |
|---|---|
| author | Mirosław Przylipiak |
| author_facet | Mirosław Przylipiak |
| author_sort | Mirosław Przylipiak |
| collection | DOAJ |
| description | Autor podejmuje się analizy specyficznej kwestii autorstwa 19 filmów wyprodukowanych w latach 1960-1963 w ramach założonej przez Roberta Drew firmy Drew Associates. Przylipiak podkreśla, że wiele źródeł przypisuje autorstwo np. filmu The Chair pracującemu w tej firmie Richardowi Leacockowi, podczas gdy wcale nie on jest jego reżyserem. Leacock uchodzi zresztą za autora wielu innych filmów wyprodukowanych przez Drew Associates, których wcale nie zrobił. Według autora artykułu takie funkcjonujące w tekstach źródłowych „nieporozumienia” wynikają z faktu, że we wczesnych latach 60. filmowców bezpośrednich bardziej fascynowała sama możliwość robienia filmów, a nie kwestia autorstwa. Dopiero po latach zmienili optykę, a problem autorstwa stał się przedmiotem poważnych konfliktów między dawnymi przyjaciółmi. Przylipiak dowodzi, że nawet analizując czołówki poszczególnych filmów niełatwo jest rozwikłać zagadkę ich autorstwa. Dodatkowe zamieszanie wprowadza nieprecyzyjne nazewnictwo dotyczące poszczególnych funkcji (nie wiadomo na przykład, kto robił zdjęcia, kto odpowiadał za dźwięk czy oświetlenie, a kto za całość) i czyniące jeszcze większy zamęt nazwy związane z dziennikarstwem (jak correspondent, reporter czy editor). Autor zwraca również uwagę na sposób, w jaki w literaturze przedmiotu i pismach krytycznych lansowano kwestię autorstwa związaną z tym ruchem (np. niezwykła popularność Leacocka we Francji i przypisywanie mu większości dokonań całej grupy). Przylipiak reasumuje, że wszystkich 19 filmów grupy Roberta Drew z tego okresu nie należy traktować jak jednolitą całość, ale każdy z nich rozpatrywać osobno. W niektórych z nich kwestia autorstwa rozmywa się bowiem tak dalece, że ewentualną formuła możliwą do przyjęcia jest „autorstwo zbiorowe z wiodącą rolą Roberta Drew”.
|
| format | Article |
| id | doaj-art-cf8f061713a841b08f24bfab241aa10f |
| institution | Kabale University |
| issn | 0452-9502 2719-2725 |
| language | English |
| publishDate | 2007-12-01 |
| publisher | Institute of Art of the Polish Academy of Sciences |
| record_format | Article |
| series | Kwartalnik Filmowy |
| spelling | doaj-art-cf8f061713a841b08f24bfab241aa10f2025-08-20T03:31:01ZengInstitute of Art of the Polish Academy of SciencesKwartalnik Filmowy0452-95022719-27252007-12-016010.36744/kf.3295Autorstwo w amerykańskim kinie bezpośrednimMirosław Przylipiak0Pomorska Akademia Pedagogiczna w SłupskuAutor podejmuje się analizy specyficznej kwestii autorstwa 19 filmów wyprodukowanych w latach 1960-1963 w ramach założonej przez Roberta Drew firmy Drew Associates. Przylipiak podkreśla, że wiele źródeł przypisuje autorstwo np. filmu The Chair pracującemu w tej firmie Richardowi Leacockowi, podczas gdy wcale nie on jest jego reżyserem. Leacock uchodzi zresztą za autora wielu innych filmów wyprodukowanych przez Drew Associates, których wcale nie zrobił. Według autora artykułu takie funkcjonujące w tekstach źródłowych „nieporozumienia” wynikają z faktu, że we wczesnych latach 60. filmowców bezpośrednich bardziej fascynowała sama możliwość robienia filmów, a nie kwestia autorstwa. Dopiero po latach zmienili optykę, a problem autorstwa stał się przedmiotem poważnych konfliktów między dawnymi przyjaciółmi. Przylipiak dowodzi, że nawet analizując czołówki poszczególnych filmów niełatwo jest rozwikłać zagadkę ich autorstwa. Dodatkowe zamieszanie wprowadza nieprecyzyjne nazewnictwo dotyczące poszczególnych funkcji (nie wiadomo na przykład, kto robił zdjęcia, kto odpowiadał za dźwięk czy oświetlenie, a kto za całość) i czyniące jeszcze większy zamęt nazwy związane z dziennikarstwem (jak correspondent, reporter czy editor). Autor zwraca również uwagę na sposób, w jaki w literaturze przedmiotu i pismach krytycznych lansowano kwestię autorstwa związaną z tym ruchem (np. niezwykła popularność Leacocka we Francji i przypisywanie mu większości dokonań całej grupy). Przylipiak reasumuje, że wszystkich 19 filmów grupy Roberta Drew z tego okresu nie należy traktować jak jednolitą całość, ale każdy z nich rozpatrywać osobno. W niektórych z nich kwestia autorstwa rozmywa się bowiem tak dalece, że ewentualną formuła możliwą do przyjęcia jest „autorstwo zbiorowe z wiodącą rolą Roberta Drew”. https://czasopisma.ispan.pl/index.php/kf/article/view/3295kino bezpośredniekino amerykańskieRobert Drew |
| spellingShingle | Mirosław Przylipiak Autorstwo w amerykańskim kinie bezpośrednim Kwartalnik Filmowy kino bezpośrednie kino amerykańskie Robert Drew |
| title | Autorstwo w amerykańskim kinie bezpośrednim |
| title_full | Autorstwo w amerykańskim kinie bezpośrednim |
| title_fullStr | Autorstwo w amerykańskim kinie bezpośrednim |
| title_full_unstemmed | Autorstwo w amerykańskim kinie bezpośrednim |
| title_short | Autorstwo w amerykańskim kinie bezpośrednim |
| title_sort | autorstwo w amerykanskim kinie bezposrednim |
| topic | kino bezpośrednie kino amerykańskie Robert Drew |
| url | https://czasopisma.ispan.pl/index.php/kf/article/view/3295 |
| work_keys_str_mv | AT mirosławprzylipiak autorstwowamerykanskimkiniebezposrednim |