„Pokłosie. Zbieranka literacka na korzyść sierot”

Tematem artykułu jest historia noworocznika literackiego „Pokłosie”, wydawanego w latach 1852-1861 w Wielkopolsce (Leszno, później Poznań, część Polski należąca do Prus). Specyfiką tytułu było połączenie trzech czynników: elitarnej zawartości literackiej, regularności wydawania oraz przeznaczenia ca...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Main Author: Katarzyna Gmerek
Format: Article
Language:English
Published: Adam Mickiewicz University, Poznan 2010-01-01
Series:Biblioteka
Subjects:
Online Access:https://pressto.amu.edu.pl/index.php/b/article/view/173
Tags: Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
_version_ 1832589797810503680
author Katarzyna Gmerek
author_facet Katarzyna Gmerek
author_sort Katarzyna Gmerek
collection DOAJ
description Tematem artykułu jest historia noworocznika literackiego „Pokłosie”, wydawanego w latach 1852-1861 w Wielkopolsce (Leszno, później Poznań, część Polski należąca do Prus). Specyfiką tytułu było połączenie trzech czynników: elitarnej zawartości literackiej, regularności wydawania oraz przeznaczenia całkowitego dochodu ze sprzedaży na lokalny cel charytatywny. W połowie XIX wieku region Wielkopolski nawiedziły klęski nieurodzaju, głodu i chorób, jakie dotknęły dużą część Europy. W rezultacie połączenia epidemii cholery oraz kryzysu ekonomicznego pojawiła się pilna potrzeba zorganizowania pomocy dla sierot i innych ubogich. Grupa ziemian wielkopolskich i księży katolickich z okolic Gostynia stworzyła Instytut Gostyński (szpital i sierociniec). Najbardziej aktywny działacz, Edmund Bojanowski z Grabonoga, zbudował także sieć ochronek dla dzieci wiejskich. Dla wsparcia wyżej wymienionych inicjatyw Bojanowski założył czasopismo literackie „Pokłosie”. W zdobywaniu materiałów, redagowaniu, korekcie i dystrybucji „Pokłosia” pomagało mu wielu ochotników; jedynymi osobami, które pobierały opłaty za swą pracę, byli wydawcy i księgarze. Najbliższym współpracownikiem Bojanowskiego był Stanisław Egbert Koźmian, krytyk i tłumacz, redaktor „Przeglądu Poznańskiego”, który dostarczał do „Pokłosia” materiały niewykorzystane w „Przeglądzie”, nie tyle słabsze, ile nieodpowiadające konserwatywnemu profilowi pisma. Przyjęto zasadę, że „Pokłosie” publikuje tylko pierwodruki i przez cały czas pismo zachowywało wysoki poziom. Noworocznik miał urozmaiconą zawartość, ponieważ publikowali w nim autorzy reprezentujący różne prądy literackie i orientacje polityczne. Za przyczynę zaprzestania wydawania „Pokłosia” uznać należy zarówno problemy finansowe, jak i narastające represje polityczne w prowincji, utrudniające wydawanie publikacji w języku polskim.
format Article
id doaj-art-cec14132d85a439e98cc08f30490888e
institution Kabale University
issn 1506-3615
2391-5838
language English
publishDate 2010-01-01
publisher Adam Mickiewicz University, Poznan
record_format Article
series Biblioteka
spelling doaj-art-cec14132d85a439e98cc08f30490888e2025-01-24T08:31:41ZengAdam Mickiewicz University, PoznanBiblioteka1506-36152391-58382010-01-0114(23)10.14746/b.2010.14.11141„Pokłosie. Zbieranka literacka na korzyść sierot”Katarzyna Gmerek0dr, Biblioteka Uniwersytecka w PoznaniuTematem artykułu jest historia noworocznika literackiego „Pokłosie”, wydawanego w latach 1852-1861 w Wielkopolsce (Leszno, później Poznań, część Polski należąca do Prus). Specyfiką tytułu było połączenie trzech czynników: elitarnej zawartości literackiej, regularności wydawania oraz przeznaczenia całkowitego dochodu ze sprzedaży na lokalny cel charytatywny. W połowie XIX wieku region Wielkopolski nawiedziły klęski nieurodzaju, głodu i chorób, jakie dotknęły dużą część Europy. W rezultacie połączenia epidemii cholery oraz kryzysu ekonomicznego pojawiła się pilna potrzeba zorganizowania pomocy dla sierot i innych ubogich. Grupa ziemian wielkopolskich i księży katolickich z okolic Gostynia stworzyła Instytut Gostyński (szpital i sierociniec). Najbardziej aktywny działacz, Edmund Bojanowski z Grabonoga, zbudował także sieć ochronek dla dzieci wiejskich. Dla wsparcia wyżej wymienionych inicjatyw Bojanowski założył czasopismo literackie „Pokłosie”. W zdobywaniu materiałów, redagowaniu, korekcie i dystrybucji „Pokłosia” pomagało mu wielu ochotników; jedynymi osobami, które pobierały opłaty za swą pracę, byli wydawcy i księgarze. Najbliższym współpracownikiem Bojanowskiego był Stanisław Egbert Koźmian, krytyk i tłumacz, redaktor „Przeglądu Poznańskiego”, który dostarczał do „Pokłosia” materiały niewykorzystane w „Przeglądzie”, nie tyle słabsze, ile nieodpowiadające konserwatywnemu profilowi pisma. Przyjęto zasadę, że „Pokłosie” publikuje tylko pierwodruki i przez cały czas pismo zachowywało wysoki poziom. Noworocznik miał urozmaiconą zawartość, ponieważ publikowali w nim autorzy reprezentujący różne prądy literackie i orientacje polityczne. Za przyczynę zaprzestania wydawania „Pokłosia” uznać należy zarówno problemy finansowe, jak i narastające represje polityczne w prowincji, utrudniające wydawanie publikacji w języku polskim.https://pressto.amu.edu.pl/index.php/b/article/view/173„Pokłosie”Edmund Bojanowski (1814-1871)Stanisław Egbert Koźmian (1811-1885)Czasopisma literackie XIX wiekWielkopolska historia XIX wiekWielkopolska wydawnictwa
spellingShingle Katarzyna Gmerek
„Pokłosie. Zbieranka literacka na korzyść sierot”
Biblioteka
„Pokłosie”
Edmund Bojanowski (1814-1871)
Stanisław Egbert Koźmian (1811-1885)
Czasopisma literackie XIX wiek
Wielkopolska historia XIX wiek
Wielkopolska wydawnictwa
title „Pokłosie. Zbieranka literacka na korzyść sierot”
title_full „Pokłosie. Zbieranka literacka na korzyść sierot”
title_fullStr „Pokłosie. Zbieranka literacka na korzyść sierot”
title_full_unstemmed „Pokłosie. Zbieranka literacka na korzyść sierot”
title_short „Pokłosie. Zbieranka literacka na korzyść sierot”
title_sort poklosie zbieranka literacka na korzysc sierot
topic „Pokłosie”
Edmund Bojanowski (1814-1871)
Stanisław Egbert Koźmian (1811-1885)
Czasopisma literackie XIX wiek
Wielkopolska historia XIX wiek
Wielkopolska wydawnictwa
url https://pressto.amu.edu.pl/index.php/b/article/view/173
work_keys_str_mv AT katarzynagmerek pokłosiezbierankaliterackanakorzyscsierot