Klasyfikacja podregionów przygranicznych Polski Wschodniej według poziomu rozwoju społeczno-gospodarczego
W artykule przeprowadzono klasyfikację podregionów (NUTS 3), na obszarze których znajdowały się stałe przejścia graniczne, pod względem poziomu rozwoju społeczno-gospodarczego. Badaniem objęto 9 podregionów usytuowanych w województwach: warmińsko-mazurskim, podlaskim, lubelskim oraz podkarpackim. Za...
Saved in:
Main Author: | |
---|---|
Format: | Article |
Language: | English |
Published: |
Wydawnictwo SGGW - Warsaw University of Life Sciences Press
2019-12-01
|
Series: | Polityki Europejskie, Finanse i Marketing |
Subjects: | |
Online Access: | https://pefim.sggw.pl/article/view/1563 |
Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
_version_ | 1832572577037418496 |
---|---|
author | Iwona Pomianek |
author_facet | Iwona Pomianek |
author_sort | Iwona Pomianek |
collection | DOAJ |
description | W artykule przeprowadzono klasyfikację podregionów (NUTS 3), na obszarze których znajdowały się stałe przejścia graniczne, pod względem poziomu rozwoju społeczno-gospodarczego. Badaniem objęto 9 podregionów usytuowanych w województwach: warmińsko-mazurskim, podlaskim, lubelskim oraz podkarpackim. Zastosowanie taksonomicznej miary rozwoju Hellwiga umożliwiło pogrupowanie podregionów wg trzech kategorii poziomu rozwoju: wysokiego, średniego oraz niskiego. Relatywnie wysoki poziom rozwoju charakteryzował dwa podregiony metropolitarne: białostocki i olsztyński. Najsłabszym okazał się podregion przemyski, jednak nie był on obszarem pozbawionym zupełnie potencjału rozwojowego. W porównaniu z przeciętnymi wartościami w wyznaczonych wyższych klasach rozwoju, podregion przemyski charakteryzowały: najniższy udział dróg gminnych i powiatowych o nawierzchni gruntowej i największa liczba stałych przejść granicznych. Mimo, że w badanym okresie w podregionie ubywało ludności, przyrost naturalny był dodatni. Ponadto, na terenie podregionu przemyskiego zarejestrowanych było najwięcej (w przeliczeniu na 10 tys. mieszkańców) fundacji, stowarzyszeń i organizacji społecznych, co świadczy o aktywności społecznej. Natomiast znacząca aktywność samorządów lokalnych przejawiała się w relatywnie wysokim przeciętnym wydatkowaniu środków z funduszy unijnych, co w przyszłości może skutkować poprawą sytuacji społeczno-gospodarczej, m.in. w zakresie infrastruktury, rynku pracy i demografii. |
format | Article |
id | doaj-art-cb5fbb7db8bb44ab851802564d4d8706 |
institution | Kabale University |
issn | 2081-3430 2544-0640 |
language | English |
publishDate | 2019-12-01 |
publisher | Wydawnictwo SGGW - Warsaw University of Life Sciences Press |
record_format | Article |
series | Polityki Europejskie, Finanse i Marketing |
spelling | doaj-art-cb5fbb7db8bb44ab851802564d4d87062025-02-02T09:07:37ZengWydawnictwo SGGW - Warsaw University of Life Sciences PressPolityki Europejskie, Finanse i Marketing2081-34302544-06402019-12-0122(71)10.22630/PEFIM.2019.22.71.33Klasyfikacja podregionów przygranicznych Polski Wschodniej według poziomu rozwoju społeczno-gospodarczegoIwona PomianekW artykule przeprowadzono klasyfikację podregionów (NUTS 3), na obszarze których znajdowały się stałe przejścia graniczne, pod względem poziomu rozwoju społeczno-gospodarczego. Badaniem objęto 9 podregionów usytuowanych w województwach: warmińsko-mazurskim, podlaskim, lubelskim oraz podkarpackim. Zastosowanie taksonomicznej miary rozwoju Hellwiga umożliwiło pogrupowanie podregionów wg trzech kategorii poziomu rozwoju: wysokiego, średniego oraz niskiego. Relatywnie wysoki poziom rozwoju charakteryzował dwa podregiony metropolitarne: białostocki i olsztyński. Najsłabszym okazał się podregion przemyski, jednak nie był on obszarem pozbawionym zupełnie potencjału rozwojowego. W porównaniu z przeciętnymi wartościami w wyznaczonych wyższych klasach rozwoju, podregion przemyski charakteryzowały: najniższy udział dróg gminnych i powiatowych o nawierzchni gruntowej i największa liczba stałych przejść granicznych. Mimo, że w badanym okresie w podregionie ubywało ludności, przyrost naturalny był dodatni. Ponadto, na terenie podregionu przemyskiego zarejestrowanych było najwięcej (w przeliczeniu na 10 tys. mieszkańców) fundacji, stowarzyszeń i organizacji społecznych, co świadczy o aktywności społecznej. Natomiast znacząca aktywność samorządów lokalnych przejawiała się w relatywnie wysokim przeciętnym wydatkowaniu środków z funduszy unijnych, co w przyszłości może skutkować poprawą sytuacji społeczno-gospodarczej, m.in. w zakresie infrastruktury, rynku pracy i demografii.https://pefim.sggw.pl/article/view/1563peryferyjność przestrzennasocio-economic developmentperyferyjność gospodarczademographic factorsNUTS 3infrastructure |
spellingShingle | Iwona Pomianek Klasyfikacja podregionów przygranicznych Polski Wschodniej według poziomu rozwoju społeczno-gospodarczego Polityki Europejskie, Finanse i Marketing peryferyjność przestrzenna socio-economic development peryferyjność gospodarcza demographic factors NUTS 3 infrastructure |
title | Klasyfikacja podregionów przygranicznych Polski Wschodniej według poziomu rozwoju społeczno-gospodarczego |
title_full | Klasyfikacja podregionów przygranicznych Polski Wschodniej według poziomu rozwoju społeczno-gospodarczego |
title_fullStr | Klasyfikacja podregionów przygranicznych Polski Wschodniej według poziomu rozwoju społeczno-gospodarczego |
title_full_unstemmed | Klasyfikacja podregionów przygranicznych Polski Wschodniej według poziomu rozwoju społeczno-gospodarczego |
title_short | Klasyfikacja podregionów przygranicznych Polski Wschodniej według poziomu rozwoju społeczno-gospodarczego |
title_sort | klasyfikacja podregionow przygranicznych polski wschodniej wedlug poziomu rozwoju spoleczno gospodarczego |
topic | peryferyjność przestrzenna socio-economic development peryferyjność gospodarcza demographic factors NUTS 3 infrastructure |
url | https://pefim.sggw.pl/article/view/1563 |
work_keys_str_mv | AT iwonapomianek klasyfikacjapodregionowprzygranicznychpolskiwschodniejwedługpoziomurozwojuspołecznogospodarczego |