Ruanda’da Soykırım Siyaseti, Uzlaşma ve Uzlaşma Yaklaşımları
Ruanda’da halkın kitlesel katılımıyla acımasız soykırım eylemleri gerçekleşmiştir. Ülkede şiddet döngüsel olarak devam ettiğinden şiddetin tekrar yaşanmaması için çatışma çözümü ve uzlaşma süreçleri gereklidir. Ancak ülkede yürütüldüğü iddia edilen uzlaşma süreci yerini soykırım siyasetine bırakmışt...
Saved in:
Main Author: | |
---|---|
Format: | Article |
Language: | English |
Published: |
Rasim Özgür Dönmez
2022-06-01
|
Series: | Alternatif Politika |
Subjects: | |
Online Access: | https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/2461456 |
Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
_version_ | 1841524382828068864 |
---|---|
author | Ebru Çoban Öztürk |
author_facet | Ebru Çoban Öztürk |
author_sort | Ebru Çoban Öztürk |
collection | DOAJ |
description | Ruanda’da halkın kitlesel katılımıyla acımasız soykırım eylemleri gerçekleşmiştir. Ülkede şiddet döngüsel olarak devam ettiğinden şiddetin tekrar yaşanmaması için çatışma çözümü ve uzlaşma süreçleri gereklidir. Ancak ülkede yürütüldüğü iddia edilen uzlaşma süreci yerini soykırım siyasetine bırakmıştır. Hükümet uluslararası toplumun da desteğiyle iktisadi ve siyasi reformlar yapmış, çatışma çözümü ve uzlaşma yaklaşımlarını da uygulamaya başlamıştır. Fakat uygulanan politikalar, uzlaşmadan uzak, otoriteryen ve soykırımı kendi meşruiyeti için araçsallaştıran bir şekle bürünmüştür. Soykırım hem diğer mağdur grupların dışlanması hem de Tutsi hükümetinin devamlılığını ve baskıcı politikalarını meşrulaştırmak için kullanılmaya başlanmıştır. Devlet tekelinde ve katılımın zorunlu olduğu soykırım anma törenleri, sadece Tutsilerin mağdur kabul edildiği seçilmiş mağduriyet temelli bir resmi tarih yazılması, etnik kimliklerin kullanımının yasaklanması, zorunlu eğitim kampları, hafif sayılabilecek suçları dahi soykırım sayan ve adaleti sağlayamayan yerel mahkemelerin varlığı uzlaşma yerine soykırım siyaseti yürütüldüğünü göstermektedir. Hükümet medyayı, siyaseti ve yerel idari birimleri kontrol altına alarak, ülkedeki yaygın idari gözetim mekanizmasının yardımıyla kendi iktidarını meşrulaştırma aracı olarak soykırımı kullanır hale gelmiş, uzlaşma politikaları hakiki anlamda uzlaşmayı engeller bir şekle bürünmüştür. Çalışmada, Ruanda’da soykırım siyasetinin nasıl yürütüldüğü, bu siyasetin toplumsal uzlaşmadaki ve şiddet döngüsünü engellemedeki olumsuz rolü aktarılacaktır. |
format | Article |
id | doaj-art-c7318f9084f7404f884d84169ee3e27a |
institution | Kabale University |
issn | 1309-0593 |
language | English |
publishDate | 2022-06-01 |
publisher | Rasim Özgür Dönmez |
record_format | Article |
series | Alternatif Politika |
spelling | doaj-art-c7318f9084f7404f884d84169ee3e27a2025-02-03T07:20:51ZengRasim Özgür DönmezAlternatif Politika1309-05932022-06-0114233235810.53376/ap.2022.122306Ruanda’da Soykırım Siyaseti, Uzlaşma ve Uzlaşma YaklaşımlarıEbru Çoban Öztürk0https://orcid.org/0000-0002-6332-7639ÇANKAYA ÜNİVERSİTESİ, İKTİSADİ VE İDARİ BİLİMLER FAKÜLTESİ, SİYASET BİLİMİ VE ULUSLARARASI İLİŞKİLER BÖLÜMÜRuanda’da halkın kitlesel katılımıyla acımasız soykırım eylemleri gerçekleşmiştir. Ülkede şiddet döngüsel olarak devam ettiğinden şiddetin tekrar yaşanmaması için çatışma çözümü ve uzlaşma süreçleri gereklidir. Ancak ülkede yürütüldüğü iddia edilen uzlaşma süreci yerini soykırım siyasetine bırakmıştır. Hükümet uluslararası toplumun da desteğiyle iktisadi ve siyasi reformlar yapmış, çatışma çözümü ve uzlaşma yaklaşımlarını da uygulamaya başlamıştır. Fakat uygulanan politikalar, uzlaşmadan uzak, otoriteryen ve soykırımı kendi meşruiyeti için araçsallaştıran bir şekle bürünmüştür. Soykırım hem diğer mağdur grupların dışlanması hem de Tutsi hükümetinin devamlılığını ve baskıcı politikalarını meşrulaştırmak için kullanılmaya başlanmıştır. Devlet tekelinde ve katılımın zorunlu olduğu soykırım anma törenleri, sadece Tutsilerin mağdur kabul edildiği seçilmiş mağduriyet temelli bir resmi tarih yazılması, etnik kimliklerin kullanımının yasaklanması, zorunlu eğitim kampları, hafif sayılabilecek suçları dahi soykırım sayan ve adaleti sağlayamayan yerel mahkemelerin varlığı uzlaşma yerine soykırım siyaseti yürütüldüğünü göstermektedir. Hükümet medyayı, siyaseti ve yerel idari birimleri kontrol altına alarak, ülkedeki yaygın idari gözetim mekanizmasının yardımıyla kendi iktidarını meşrulaştırma aracı olarak soykırımı kullanır hale gelmiş, uzlaşma politikaları hakiki anlamda uzlaşmayı engeller bir şekle bürünmüştür. Çalışmada, Ruanda’da soykırım siyasetinin nasıl yürütüldüğü, bu siyasetin toplumsal uzlaşmadaki ve şiddet döngüsünü engellemedeki olumsuz rolü aktarılacaktır.https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/2461456ruandaçatışma çözümüuzlaşmasoykırım siyasetirwandaconflict resolutionreconciliationpolitics of genocide |
spellingShingle | Ebru Çoban Öztürk Ruanda’da Soykırım Siyaseti, Uzlaşma ve Uzlaşma Yaklaşımları Alternatif Politika ruanda çatışma çözümü uzlaşma soykırım siyaseti rwanda conflict resolution reconciliation politics of genocide |
title | Ruanda’da Soykırım Siyaseti, Uzlaşma ve Uzlaşma Yaklaşımları |
title_full | Ruanda’da Soykırım Siyaseti, Uzlaşma ve Uzlaşma Yaklaşımları |
title_fullStr | Ruanda’da Soykırım Siyaseti, Uzlaşma ve Uzlaşma Yaklaşımları |
title_full_unstemmed | Ruanda’da Soykırım Siyaseti, Uzlaşma ve Uzlaşma Yaklaşımları |
title_short | Ruanda’da Soykırım Siyaseti, Uzlaşma ve Uzlaşma Yaklaşımları |
title_sort | ruanda da soykirim siyaseti uzlasma ve uzlasma yaklasimlari |
topic | ruanda çatışma çözümü uzlaşma soykırım siyaseti rwanda conflict resolution reconciliation politics of genocide |
url | https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/2461456 |
work_keys_str_mv | AT ebrucobanozturk ruandadasoykırımsiyasetiuzlasmaveuzlasmayaklasımları |