Planowanie zabudowy miast w latach 1928-1939. Aspekty prawne

Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 16 lutego 1928 r. „o prawie budowlanem i zabudowaniu osiedli" (Pbizo) wprowadzało jednolite regulacje prawne na obszarze całego kraju (z wyłączeniem województwa śląskiego) dotyczące zasad wznoszenia budynków mieszkalnych i produkcyjnych w miast...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Main Author: Igor Zachariasz
Format: Article
Language:deu
Published: Adam Mickiewicz University 2010-06-01
Series:Czasopismo Prawno-Historyczne
Subjects:
Online Access:https://pressto.amu.edu.pl/index.php/cph/article/view/41939
Tags: Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
Description
Summary:Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 16 lutego 1928 r. „o prawie budowlanem i zabudowaniu osiedli" (Pbizo) wprowadzało jednolite regulacje prawne na obszarze całego kraju (z wyłączeniem województwa śląskiego) dotyczące zasad wznoszenia budynków mieszkalnych i produkcyjnych w miastach oraz zadań i kompetencji administracji publicznej w zakresie planowania zabudowy miejskiej. Do roku 1928 zasady, procedury i właściwość organów publicznych w zakresie planowania zabudowy miast i osiedli na terytorium państwa polskiego określały utrzymane w mocy przepisy z okresu rozbiorowego przyjęte przez państwa zaborcze na przełomie XIX i XX w. Powodowało to znaczne odmienności, zarówno co do prawnie dopuszczalnej możliwości zabudowy gruntów przez podmioty prywatne, jak i obowiązków w zakresie budowy i utrzymania niezbędnej dla rozwijającego się osadnictwa miejskiego infrastruktury publicznej na ziemiach polskich. Ustawodawstwo państw zaborczych określało głównie tryb sporządzania i zatwierdzenia planów regulacyjnych miast, nie zawierało natomiast przepisów prawa materialnego regulujących zasady wznoszenia budynków mieszkalnych czy też budowy infrastruktury publicznej, wystarczających dla prawidłowego rozwoju miast. W konsekwencji zabudowa ówczesnych miast cechowała się nadmierną gęstością, stwarzając zagrożenie pożarami, złym stanem sanitarnym, a w szczególności brakami w wyposażeniu w wodociągi i kanalizację, zbyt wąskimi ulicami o złej jakościowo nawierzchni, niedostatkiem parków i ogrodów publicznych.
ISSN:0070-2471
2720-2186