Sens i celowość ofiary z siebie. Utajony dyskurs „Donniego Darko”

Tekst jest próbą religijnego odczytania filmu Donnie Darko (reż. Richard Kelly, 2001) – debiutanckiej produkcji coraz częściej zaliczanej do kanonu tzw. dzieł kultowych. Autor przedstawia narracyjne zawiłości filmu, stara się zrekonstruować jego podskórny dyskurs i tropi sygnały pozwalające interpr...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Main Author: Grzegorz Nadgrodkiewicz
Format: Article
Language:English
Published: Institute of Art of the Polish Academy of Sciences 2013-03-01
Series:Kwartalnik Filmowy
Subjects:
Online Access:https://czasopisma.ispan.pl/index.php/kf/article/view/2779
Tags: Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
Description
Summary:Tekst jest próbą religijnego odczytania filmu Donnie Darko (reż. Richard Kelly, 2001) – debiutanckiej produkcji coraz częściej zaliczanej do kanonu tzw. dzieł kultowych. Autor przedstawia narracyjne zawiłości filmu, stara się zrekonstruować jego podskórny dyskurs i tropi sygnały pozwalające interpretować tytułowego bohatera jako figurę Chrystusa. W przyjętym ujęciu Donnie Darko jawi się jako postać o rysach chrystologicznych, która decyduje się na podróż w czasie, by odwrócić bieg wypadków nieuchronnie zmierzających do zapowiedzianego mu rychłego końca świata. Jednocześnie Nadgrodkiewicz zwraca uwagę, że rekonstruowany dyskurs utajony nie stoi w opozycji do filmowego dyskursu powierzchniowego, ale razem z nim tworzy koherentną, acz przewrotną konstrukcję, w której warstwa przekazów oficjalnych odnosi się do mrocznej strony wydarzeń i tragicznych losów bohatera, zaś warstwa podskórna pozwala na konstatacje dotyczące sensu i celowości ofiary, jaką nastoletni Donnie ponosi dla dobra swoich bliskich.
ISSN:0452-9502
2719-2725