Ekspresjonizm raz jeszcze, czyli na nowo o historii filmu niemieckiego
Tradycyjne ujęcia historii kina niemieckiego w okresie niemym akcentowały jako dominujący trend stylistyczny ekspresjonizm. Zostały one zakwestionowane przez Thomasa Elsaessera i Barry'ego Salta. Pierwszy omówił rolę, jaką w pomieszaniu płaszczyzny stylistycznej i tematycznej w omówieniach kin...
Saved in:
| Main Author: | |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | English |
| Published: |
Institute of Art of the Polish Academy of Sciences
2009-12-01
|
| Series: | Kwartalnik Filmowy |
| Subjects: | |
| Online Access: | https://czasopisma.ispan.pl/index.php/kf/article/view/3102 |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| _version_ | 1832539838708973568 |
|---|---|
| author | Tomasz Kłys |
| author_facet | Tomasz Kłys |
| author_sort | Tomasz Kłys |
| collection | DOAJ |
| description |
Tradycyjne ujęcia historii kina niemieckiego w okresie niemym akcentowały jako dominujący trend stylistyczny ekspresjonizm. Zostały one zakwestionowane przez Thomasa Elsaessera i Barry'ego Salta. Pierwszy omówił rolę, jaką w pomieszaniu płaszczyzny stylistycznej i tematycznej w omówieniach kina okresu weimarskiego odegrały wpływowe książki Siegfrieda Kracauera (Od Caligariego do Hitlera) i Lotte H. Eisner (Ekran demoniczny). Drugi wykazał, iż ekspresjonizm jako styl obrazu filmowego o rodowodzie malarskim i teatralnym jest obecny w bardzo nielicznych filmach, inne zaś rozwiązania, powszechnie uznawane za „ekspresjonistyczne”, były obecne również w kinematografiach innych niż niemiecka, stanowiąc powszechną własność światowego kina. Kłys stara się na nowo określić, jakie dzieła można zaliczyć do niemieckiego ekspresjonizmu filmowego. Rozszerza kanon Salta o tytuły wymieniane przez Kristin Thompson i Davida Bordwella oraz o propozycje własne, a także wskazuje bezzasadność stereotypu, iż styl ekspresjonistyczny w filmie służyć miał przede wszystkim subiektywizacji świata przedstawionego jako ekspresji stanów wewnętrznych autora czy postaci przedstawionych. Za Elsaesserem autor przyjmuje, że ekspresjonizm filmowy był to przede wszystkim modny design, przejęty z popularnego kierunku w sztukach pięknych, a przejęcie to było kolejną próbą „uartystycznienia” kina i zdobycia dlań inteligenckiej, „wyrobionej” publiczności.
|
| format | Article |
| id | doaj-art-a356992aa2624f149096facd1d9afc5f |
| institution | Kabale University |
| issn | 0452-9502 2719-2725 |
| language | English |
| publishDate | 2009-12-01 |
| publisher | Institute of Art of the Polish Academy of Sciences |
| record_format | Article |
| series | Kwartalnik Filmowy |
| spelling | doaj-art-a356992aa2624f149096facd1d9afc5f2025-02-05T08:35:54ZengInstitute of Art of the Polish Academy of SciencesKwartalnik Filmowy0452-95022719-27252009-12-0167-6810.36744/kf.3102Ekspresjonizm raz jeszcze, czyli na nowo o historii filmu niemieckiegoTomasz Kłys0Uniwersytet Łódzki Tradycyjne ujęcia historii kina niemieckiego w okresie niemym akcentowały jako dominujący trend stylistyczny ekspresjonizm. Zostały one zakwestionowane przez Thomasa Elsaessera i Barry'ego Salta. Pierwszy omówił rolę, jaką w pomieszaniu płaszczyzny stylistycznej i tematycznej w omówieniach kina okresu weimarskiego odegrały wpływowe książki Siegfrieda Kracauera (Od Caligariego do Hitlera) i Lotte H. Eisner (Ekran demoniczny). Drugi wykazał, iż ekspresjonizm jako styl obrazu filmowego o rodowodzie malarskim i teatralnym jest obecny w bardzo nielicznych filmach, inne zaś rozwiązania, powszechnie uznawane za „ekspresjonistyczne”, były obecne również w kinematografiach innych niż niemiecka, stanowiąc powszechną własność światowego kina. Kłys stara się na nowo określić, jakie dzieła można zaliczyć do niemieckiego ekspresjonizmu filmowego. Rozszerza kanon Salta o tytuły wymieniane przez Kristin Thompson i Davida Bordwella oraz o propozycje własne, a także wskazuje bezzasadność stereotypu, iż styl ekspresjonistyczny w filmie służyć miał przede wszystkim subiektywizacji świata przedstawionego jako ekspresji stanów wewnętrznych autora czy postaci przedstawionych. Za Elsaesserem autor przyjmuje, że ekspresjonizm filmowy był to przede wszystkim modny design, przejęty z popularnego kierunku w sztukach pięknych, a przejęcie to było kolejną próbą „uartystycznienia” kina i zdobycia dlań inteligenckiej, „wyrobionej” publiczności. https://czasopisma.ispan.pl/index.php/kf/article/view/3102kino niemieckieekspresjonizmThomas ElsaesserBarry Salt |
| spellingShingle | Tomasz Kłys Ekspresjonizm raz jeszcze, czyli na nowo o historii filmu niemieckiego Kwartalnik Filmowy kino niemieckie ekspresjonizm Thomas Elsaesser Barry Salt |
| title | Ekspresjonizm raz jeszcze, czyli na nowo o historii filmu niemieckiego |
| title_full | Ekspresjonizm raz jeszcze, czyli na nowo o historii filmu niemieckiego |
| title_fullStr | Ekspresjonizm raz jeszcze, czyli na nowo o historii filmu niemieckiego |
| title_full_unstemmed | Ekspresjonizm raz jeszcze, czyli na nowo o historii filmu niemieckiego |
| title_short | Ekspresjonizm raz jeszcze, czyli na nowo o historii filmu niemieckiego |
| title_sort | ekspresjonizm raz jeszcze czyli na nowo o historii filmu niemieckiego |
| topic | kino niemieckie ekspresjonizm Thomas Elsaesser Barry Salt |
| url | https://czasopisma.ispan.pl/index.php/kf/article/view/3102 |
| work_keys_str_mv | AT tomaszkłys ekspresjonizmrazjeszczeczylinanowoohistoriifilmuniemieckiego |