اثر بی کربنات آب آبیاری بر کلروز برگی، رنگدانه های فتوسنتزی و جذب آهن دانهال های کیوی فروت.
چکیدهسابقه و هدف: در تاک‌های کیوی‌فروت، غلظت بالای بی‌کربنات آب آبیاری یا خاک، یکی از عوامل محدود کننده رشد و تولید می باشد. میزان بالای بی‌کربنات آب آبیاری باعث قلیائیت خاک شده و قابلیت دسترسی ریشه‌ها به عناصر غذایی از جمله آهن را کاهش می‌دهد. کمبود آهن در تاکستان‌های کیوی، باعث زردی برگ‌ها و در اد...
Saved in:
| Main Authors: | , , |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | fas |
| Published: |
Gorgan University of Agricultural Sciences and Natural Resources
2022-03-01
|
| Series: | Pizhūhish/hā-yi tulīd-i giyāhī |
| Subjects: | |
| Online Access: | https://jopp.gau.ac.ir/article_5960_9976163ca62b06cd1bbcfe881b287e0f.pdf |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| Summary: | چکیدهسابقه و هدف: در تاک‌های کیوی‌فروت، غلظت بالای بی‌کربنات آب آبیاری یا خاک، یکی از عوامل محدود کننده رشد و تولید می باشد. میزان بالای بی‌کربنات آب آبیاری باعث قلیائیت خاک شده و قابلیت دسترسی ریشه‌ها به عناصر غذایی از جمله آهن را کاهش می‌دهد. کمبود آهن در تاکستان‌های کیوی، باعث زردی برگ‌ها و در ادامه میوه‌ها می‌شود. میوه‌های دچار کمبود آهن، مزه نامطلوب و ماندگاری پایینی دارند. کمبود آهن معمولا در ماه‌های خرداد و تیر همزمان با افزایش دور آبیاری، شدیدتر می‌شود. کشت پایه‌های مناسب که تحمل بالایی به قلیائیت خاک داشته باشد، یک استراتژی مناسب برای غلبه بر این مشکل است. بنابراین، در این پژوهش واکنش دانهال‌های جمعیت‌های مختلف بذری کیوی از گونه‌های متفاوت نسبت به بی‌کربنات آب آبیاری بررسی شدند.مواد و روش‌ها: در این پژوهش، تاثیر غلظت های مختلف یون بی کربنات آب آبیاری در چهار سطح (صفر، 170، 350 و 550 میلی گرم در لیتر) بر روی میزان کلروز برگی و جذب آهن دانهال های شش جمعیت کیوی فروت (Green 11، Bruno، Red 2، Red 6، Red 22 وBaby Kiwi) از سه گونه مختلف (Actinidia deliciosa، A. chinensis و A. arguta) به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار و هر تکرار شامل یک گلدان حاوی یک دانهال در گلخانه های تحقیقاتی دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان بررسی شد. آبیاری دانهال ها با سطوح مختلف بی‌کربنات به مدت شش هفته و با فاصله هر سه روز یکبار بر مبنای نیاز آبی دانهال ها تحت شرایط دمایی و رطوبتی در نظر گرفته شده برای رشد مطلوب آن ها، انجام شد. صفاتی مانند درصد ریزش برگ ها، قطر ساقه، درصد کلروز، درصد نکروز، میزان کلروفیل a، b، کلروفیل کل، کاروتنوئید ها و مقدار آهن برگ ها اندازه گیری شدند.یافته‌ها: نتایج نشان داد که افزایش میزان بی‌کربنات آب آبیاری سبب ریزش برگ می‌شود. در مقایسه با شاهد، بیشترین درصد ریزش برگ‌ها در دانهال‌های Baby kiwi (6/16درصد) از گونه A. arguta و کمترین درصد ریزش برگ در دانهال‌های Bruno (19/1 درصد) از گونه A. deliciosa مشاهده شد. نوع ژنوتیپ، سطوح مختلف بی کربنات و برهمکنش آن ها روی درصد تغییرات قطر ساقه اثر معنی داری نشان نداد. دانهال‌های Red2 از گونه A. chinensis بیشترین شدت کلروز برگی (46/38 درصد) را داشتند و کمترین درصد کلروز در Green11 از گونه A. deliciosa (95/6 درصد) مشاهده شد. با افزایش میزان بی کربنات آب آبیاری، درصد نکروز برگ ها نیز افزایش یافت. محتوای کلروفیل‌ها و کاروتنوئیدهای کل برگ تمامی ژنوتیپ‌های کیوی با افزایش میزان بی‌کربنات آب کاهش معنی داری پیدا کرد. همچنین، مقدار آهن برگ در همه ژنوتیپ‌های کیوی با افزایش میزان بی‌کربنات آب آبیاری بطور معنی‌داری کاهش پیدا کرد. کمترین درصد کاهش آهن برگ در سطوح 170، 350 و 550 میلی‌گرم در لیتر بی‌کربنات آب آبیاری نسبت به شاهد به ترتیب با 28/3، 29/4 و 72/4 درصد در دانهال‌های Bruno مشاهده شد. نتایج همچنین نشان داد بین مقدار آهن برگ با محتوای کلروفیل ها، درصد کلروز و درصد نکروز، همبستگی معنی داری وجود دارد.نتیجه‌گیری: در مجموع، دانهال‌های Bruno به دلیل درصد ریزش برگ کمتر و میزان جذب آهن بالاتر در مواجه با بی‌کربنات بالای آب و خاک، می تواند به عنوان پایه برتر برای کشت توصیه شود. |
|---|---|
| ISSN: | 2322-2050 2322-2778 |