İSNEVÎ’NİN USÛL DÜŞÜNCESİNDE EMİR VE NEHİY

Emir ve nehiy konusu, fıkıh usûlünün en önemli bahislerinden biri olarak değerlendirilir. Özellikle emir ve nehiy; sîgaları gereği anlamları, mûcebi ve emrin tekrar ifade edip etmediği hususu başta olmak üzere usûlcüler arasında ihtilaflı olan birçok meseleyi ihtiva etmektedir. Bu cümleden olmak üze...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Main Authors: Laith Moteı Yahıa Alazab, Recep Cici
Format: Article
Language:English
Published: Kütahya Dumlupınar Üniversitesi 2020-12-01
Series:İslam Medeniyeti Araştırmaları Dergisi
Subjects:
Online Access:https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/1220091
Tags: Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
Description
Summary:Emir ve nehiy konusu, fıkıh usûlünün en önemli bahislerinden biri olarak değerlendirilir. Özellikle emir ve nehiy; sîgaları gereği anlamları, mûcebi ve emrin tekrar ifade edip etmediği hususu başta olmak üzere usûlcüler arasında ihtilaflı olan birçok meseleyi ihtiva etmektedir. Bu cümleden olmak üzere emrin fevri ve terahiyi gerektirip gerektirmediği, bir fiilin/işin haram kılındıktan sonra emredilmesinin hürmete ya da ibahaya delalet edip etmediği hususları, aynı şekilde nehyin li aynihi ve li gayrihi kısımları, fevri veya terahiyi gerektirip gerektirmediği gibi konuları da içermektedir. Bu yüzden usûlcülerin eserlerinde bu konuya çok fazla önem verdikleri görülmektedir. Hicrî sekizinci/milâdî on dördüncü yüzyılda yaşamış olan Şâfiî fakihi Abdurrahîm b. el-Hasan el-Kureşî el-İsnevî de söz konusu usûlcüler arasında yer alır. Bu çalışma, kelamcı ekole uygun olarak usûl-ı fıkıh literatürüne bir katkı olmak üzere İsnevî’nin, özellikle fıkıh usûlünün bu konusuyla ilgili izlediği yönteme ve usûle dair görüşlerine ışık tutmayı; bu meyanda onun başta Şâfiî usûlcüleri olmak üzere Hanefi, Mâlikî ve diğer fakihlere ait görüşleri değerlendirmesi ile bunların arasından yaptığı tercihleri ortaya koymayı amaçlamaktadır.
ISSN:2149-0872