Sprawiedliwość Boga wobec Szatana na podstawie „Jedenastego kazania do ludu” św. Cezarego z Arles

Cezary z Arles (†543) w jedenastym kazaniu do ludu dokonał precyzyjnego omówienia zagadnienia, dotyczącego sprawiedliwości Boga wobec szatana. W kazaniu tym, dał tak wyczerpujące wyjaśnienie na ten temat, że jest ono swoistego rodzaju traktatem teologicznym. Bóg, jak zauważa, mógł użyć wobec szatana...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Main Author: Józef Pochwat
Format: Article
Language:English
Published: The Pontifical University of John Paul II in Krakow 2017-12-01
Series:Polonia Sacra
Subjects:
Online Access:http://czasopisma.upjp2.edu.pl/poloniasacra/article/view/2294
Tags: Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
_version_ 1823857206016081920
author Józef Pochwat
author_facet Józef Pochwat
author_sort Józef Pochwat
collection DOAJ
description Cezary z Arles (†543) w jedenastym kazaniu do ludu dokonał precyzyjnego omówienia zagadnienia, dotyczącego sprawiedliwości Boga wobec szatana. W kazaniu tym, dał tak wyczerpujące wyjaśnienie na ten temat, że jest ono swoistego rodzaju traktatem teologicznym. Bóg, jak zauważa, mógł użyć wobec szatana swojej wszechmocy, nie uczynił jednak tego, ponieważ nie chciał naruszyć sprawiedliwości. Bóg jest sprawiedliwy tak wobec szatana, jak i wobec człowieka. Cezary wyjaśnił, że szatan sam siebie zgubił, nikt go do tego nie zmusił, a powodem była zazdrość. Z kolei szatan, jak zauważył Cezary, z zazdrości doradził człowiekowi wybór zła, nie zmusił człowieka do odwrócenia się od Boga, ponieważ człowiek był wolny. Człowiek natomiast, zamiast należeć do Boga, który go stworzył, wybrał propozycję szatana, która sprowadziła na niego śmierć. Cezary pokazał też dwa etapy wyrwania człowieka z niewoli szatana. Pierwszym było Wcielenie, czyli przyjście Chrystusa w ciele podobnym do ciała grzesznego, drugim był krzyż. Sprawiedliwy Chrystus przyjął na siebie niesprawiedliwość i ujawnił zbrodnicze i niesprawiedliwe postępowanie diabła. Szatan w Wielki Piątek, gdy zabił Chrystusa na krzyżu, przekroczył prawo sprawiedliwości. Dopuścił się zbrodni na Jezusie, stał się winny, gdyż skazał na śmierć całkowicie niewinną osobę. Szatan jako winny, musiał przeżyć konfiskatę tego, co zagarnął – człowieka. Chrystus, jak wykazał Cezary, uwolnił rodzaj ludzki spod władzy szatana przez swoją sprawiedliwość. Uczynił to nie jako Bóg, lecz w ludzkim ciele. Sprawiedliwość Chrystusa ujawnia Jego miłosierdzie względem człowieka.
format Article
id doaj-art-5de98700b5e944d6a67c420263d402f4
institution Kabale University
issn 1428-5673
2391-6575
language English
publishDate 2017-12-01
publisher The Pontifical University of John Paul II in Krakow
record_format Article
series Polonia Sacra
spelling doaj-art-5de98700b5e944d6a67c420263d402f42025-02-11T23:00:26ZengThe Pontifical University of John Paul II in KrakowPolonia Sacra1428-56732391-65752017-12-0121410.15633/ps.2294Sprawiedliwość Boga wobec Szatana na podstawie „Jedenastego kazania do ludu” św. Cezarego z ArlesJózef Pochwat0Międzyzakonne Formacyjne Studium Teologiczne w KrakowieCezary z Arles (†543) w jedenastym kazaniu do ludu dokonał precyzyjnego omówienia zagadnienia, dotyczącego sprawiedliwości Boga wobec szatana. W kazaniu tym, dał tak wyczerpujące wyjaśnienie na ten temat, że jest ono swoistego rodzaju traktatem teologicznym. Bóg, jak zauważa, mógł użyć wobec szatana swojej wszechmocy, nie uczynił jednak tego, ponieważ nie chciał naruszyć sprawiedliwości. Bóg jest sprawiedliwy tak wobec szatana, jak i wobec człowieka. Cezary wyjaśnił, że szatan sam siebie zgubił, nikt go do tego nie zmusił, a powodem była zazdrość. Z kolei szatan, jak zauważył Cezary, z zazdrości doradził człowiekowi wybór zła, nie zmusił człowieka do odwrócenia się od Boga, ponieważ człowiek był wolny. Człowiek natomiast, zamiast należeć do Boga, który go stworzył, wybrał propozycję szatana, która sprowadziła na niego śmierć. Cezary pokazał też dwa etapy wyrwania człowieka z niewoli szatana. Pierwszym było Wcielenie, czyli przyjście Chrystusa w ciele podobnym do ciała grzesznego, drugim był krzyż. Sprawiedliwy Chrystus przyjął na siebie niesprawiedliwość i ujawnił zbrodnicze i niesprawiedliwe postępowanie diabła. Szatan w Wielki Piątek, gdy zabił Chrystusa na krzyżu, przekroczył prawo sprawiedliwości. Dopuścił się zbrodni na Jezusie, stał się winny, gdyż skazał na śmierć całkowicie niewinną osobę. Szatan jako winny, musiał przeżyć konfiskatę tego, co zagarnął – człowieka. Chrystus, jak wykazał Cezary, uwolnił rodzaj ludzki spod władzy szatana przez swoją sprawiedliwość. Uczynił to nie jako Bóg, lecz w ludzkim ciele. Sprawiedliwość Chrystusa ujawnia Jego miłosierdzie względem człowieka. http://czasopisma.upjp2.edu.pl/poloniasacra/article/view/2294Chrystussprawiedliwośćdiabełpodstępkrzyżofiara
spellingShingle Józef Pochwat
Sprawiedliwość Boga wobec Szatana na podstawie „Jedenastego kazania do ludu” św. Cezarego z Arles
Polonia Sacra
Chrystus
sprawiedliwość
diabeł
podstęp
krzyż
ofiara
title Sprawiedliwość Boga wobec Szatana na podstawie „Jedenastego kazania do ludu” św. Cezarego z Arles
title_full Sprawiedliwość Boga wobec Szatana na podstawie „Jedenastego kazania do ludu” św. Cezarego z Arles
title_fullStr Sprawiedliwość Boga wobec Szatana na podstawie „Jedenastego kazania do ludu” św. Cezarego z Arles
title_full_unstemmed Sprawiedliwość Boga wobec Szatana na podstawie „Jedenastego kazania do ludu” św. Cezarego z Arles
title_short Sprawiedliwość Boga wobec Szatana na podstawie „Jedenastego kazania do ludu” św. Cezarego z Arles
title_sort sprawiedliwosc boga wobec szatana na podstawie jedenastego kazania do ludu sw cezarego z arles
topic Chrystus
sprawiedliwość
diabeł
podstęp
krzyż
ofiara
url http://czasopisma.upjp2.edu.pl/poloniasacra/article/view/2294
work_keys_str_mv AT jozefpochwat sprawiedliwoscbogawobecszatananapodstawiejedenastegokazaniadoluduswcezaregozarles