(Bez)sens życia we wczesnych filmach Wojciecha Jerzego Hasa

Autorka stawia tezę, że wczesne filmy Wojciecha Jerzego Hasa – Pętla (1957), Wspólny pokój (1959) i Złoto (1961) – są naznaczone przez ideę czy poczucie, że życie nie ma jakiegoś ostatecznego czy głębszego sensu. Jednakże w filmach tych można też dostrzec pewną trajektorię zmian: Pętla jest najbard...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Main Author: Ewa Mazierska
Format: Article
Language:English
Published: Institute of Art of the Polish Academy of Sciences 2012-06-01
Series:Kwartalnik Filmowy
Subjects:
Online Access:https://czasopisma.ispan.pl/index.php/kf/article/view/2856
Tags: Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
Description
Summary:Autorka stawia tezę, że wczesne filmy Wojciecha Jerzego Hasa – Pętla (1957), Wspólny pokój (1959) i Złoto (1961) – są naznaczone przez ideę czy poczucie, że życie nie ma jakiegoś ostatecznego czy głębszego sensu. Jednakże w filmach tych można też dostrzec pewną trajektorię zmian: Pętla jest najbardziej pesymistycznym z filmów Hasa, a w Złocie reżyser jest bliższy afirmacji życia, chociaż film nadal uchodzi za raczej pesymistyczny. Mazierska stara się zidentyfikować przyczyny tego pesymizmu przez podkreślenie łączności między specyfiką postaci z filmów Hasa a tymi dziełami egzystencjalistów, które cieszyły się popularnością w czasie, gdy twórca realizował swe filmy. Autorka zwraca również uwagę na swoistą transformację w tych filmach: stopniowe wyciszanie aspektów egzystencjalistycznych i zastępowanie ich socrealistycznymi. Mazierska dowodzi, że transformacja we wczesnych filmach Hasa może być postrzegana także w kategoriach przejścia od tragedii do melodramatu. Autorka dokonuje również porównania wczesnych filmów Hasa z wczesnymi produkcjami Jerzego Skolimowskim, który buduje filmy z podobnych elementów, ale prezentuje odmienny światopogląd.
ISSN:0452-9502
2719-2725