Uwagi o włodykach w średniowiecznej Polsce
I. Wprowadzenie. II. Włodyka jako określenie przynależności do rycerstwa w ogóle. III. Termin vladyka w Czechach. IV. Włodycy polscy przed XIV w. V. Kryteria podziału rycerstwa na wyższe i niższe w XIV w. Wyraz vladyka występuje w źródłach staro-cerkiewno-słowiańskich od IX w. Oznaczał on począt...
Saved in:
| Main Author: | |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | deu |
| Published: |
Adam Mickiewicz University
1998-06-01
|
| Series: | Czasopismo Prawno-Historyczne |
| Subjects: | |
| Online Access: | https://pressto.amu.edu.pl/index.php/cph/article/view/48849 |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| Summary: | I. Wprowadzenie. II. Włodyka jako określenie przynależności do rycerstwa w ogóle. III. Termin vladyka w Czechach. IV. Włodycy polscy przed XIV w. V. Kryteria podziału rycerstwa na wyższe i niższe w XIV w.
Wyraz vladyka występuje w źródłach staro-cerkiewno-słowiańskich od IX w. Oznaczał on początkowo każdego, kto ma władzę; per vladyko zwracali się ludzie do Boga i monarchów. Jako odpowiednik greckiego kyrios (pan) stał się vladyka słowiańskim określeniem biskupów prawosławnych. W czeskim słowniku Klareta z XIV w. czytamy: Władyki sunt proceres (proceres = możni, najznakomitsi). Polski wyraz włodyctwo w Kazaniach świętokrzyskich z początku XIV w. znaczy tyle co rządy, panowanie.
|
|---|---|
| ISSN: | 0070-2471 2720-2186 |