Witalność kina przebiega przez jego złe, a nie dobre gusty. „Diabeł” Andrzeja Żuławskiego
Autorka analizuje wyraźnie obecne w Diable właściwości filmowego stylu Andrzeja Żuławskiego, oscylujące wokół kategorii kiczu, i wskazuje rzeczywiste źródła odbiorczego dyskomfortu w zetknięciu z rzekomą tandetą. Świadome naruszenie „dobrego smaku” w filmie, który stał się przyczyną ostrego konflik...
Saved in:
Main Author: | Marta Olszewska-Jończyk |
---|---|
Format: | Article |
Language: | English |
Published: |
Institute of Art of the Polish Academy of Sciences
2009-06-01
|
Series: | Kwartalnik Filmowy |
Subjects: | |
Online Access: | https://czasopisma.ispan.pl/index.php/kf/article/view/3129 |
Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
Similar Items
-
„Skroplenie wojny do czerwonej kropki”. Dyskurs autobiograficzny w „Trzeciej części nocy” Andrzeja Żuławskiego
by: Monika Maszewska-Łupiniak
Published: (2011-03-01) -
W poszukiwaniu „opus magnum”. Jak oglądać „Na srebrnym globie” Andrzeja Żuławskiego?
by: Łukasz Pisarzewski
Published: (2012-06-01) -
Historia pewnego złudzenia. Teorie kiczu i „Podwójne życie Weroniki” Krzysztofa Kieślowskiego
by: Agnieszka Morstin-Popławska
Published: (2009-06-01) -
Gnijący pan młody. O kinie Tima Burtona
by: Łukasz Maciejewski
Published: (2009-06-01) -
Zaproszenie na dobre ścieżki
by: Krzysztof M. Mączkowski
Published: (2025-01-01)