Witalność kina przebiega przez jego złe, a nie dobre gusty. „Diabeł” Andrzeja Żuławskiego

Autorka analizuje wyraźnie obecne w Diable właściwości filmowego stylu Andrzeja Żuławskiego, oscylujące wokół kategorii kiczu, i wskazuje rzeczywiste źródła odbiorczego dyskomfortu w zetknięciu z rzekomą tandetą. Świadome naruszenie „dobrego smaku” w filmie, który stał się przyczyną ostrego konflik...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Main Author: Marta Olszewska-Jończyk
Format: Article
Language:English
Published: Institute of Art of the Polish Academy of Sciences 2009-06-01
Series:Kwartalnik Filmowy
Subjects:
Online Access:https://czasopisma.ispan.pl/index.php/kf/article/view/3129
Tags: Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
Description
Summary:Autorka analizuje wyraźnie obecne w Diable właściwości filmowego stylu Andrzeja Żuławskiego, oscylujące wokół kategorii kiczu, i wskazuje rzeczywiste źródła odbiorczego dyskomfortu w zetknięciu z rzekomą tandetą. Świadome naruszenie „dobrego smaku” w filmie, który stał się przyczyną ostrego konfliktu reżysera z ówczesnymi władzami, okazuje się - z perspektywy przekraczającej ograniczenia wartościujących sądów przybierających pozory naukowego obiektywizmu - radykalnym eksperymentem wytrącania z artystycznych i poznawczych konwenansów. Stosowanie utożsamianego z kiczem arsenału środków, jako metoda docierania do marginalizowanych obszarów kultury, staje się sięgającym głębokich struktur narzędziem dekonstrukcji zarówno samej kategorii kiczu, obnażającej swoją definicyjną pozorność, jak i rejonu uświęconych mitów narodowych i egzystencjalnych.
ISSN:0452-9502
2719-2725