مطالعه عددی اثر تعداد زیرحوضه‌های رودخانه بر منطعف‌سازی ضرایب روندیابی سیلاب بر پایه روش‌های بی ‌بعد، مطالعه موردی: رودخانه سفیدرود

مقدمهامروزه تخمین دبی حاصل از رگبارها به‌خصوص در حوضه‌های کوچک و فاقد آمار، در میان هیدرولوژیست­‌ها از اصلی­‌ترین زمینه‌های تحقیقاتی بوده است که برآورد حجم رواناب حاصل از بارندگی و به­‌کارگیری روش‌­های جمع­‌آوری و مهار آب­‌های سطحی چه از نظر تامین آب و چه از نظر پیش‌گیری از وقوع سیلاب، از اهمیت زیاد...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Main Authors: رامتین صبح خیز فومنی, علیرضا مردوخ پور, محمدرضا فلاح قویدل
Format: Article
Language:fas
Published: Soil Conservation and Watershed Management Research Institute (SCWMRI)‎ 2023-06-01
Series:Muhandisī va mudirīyyat-i ābkhīz
Subjects:
Online Access:https://jwem.areeo.ac.ir/article_127933_62bdd4d17d8c0225cbd4a8b5471e1b4e.pdf
Tags: Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
_version_ 1832539804998303744
author رامتین صبح خیز فومنی
علیرضا مردوخ پور
محمدرضا فلاح قویدل
author_facet رامتین صبح خیز فومنی
علیرضا مردوخ پور
محمدرضا فلاح قویدل
author_sort رامتین صبح خیز فومنی
collection DOAJ
description مقدمهامروزه تخمین دبی حاصل از رگبارها به‌خصوص در حوضه‌های کوچک و فاقد آمار، در میان هیدرولوژیست­‌ها از اصلی­‌ترین زمینه‌های تحقیقاتی بوده است که برآورد حجم رواناب حاصل از بارندگی و به­‌کارگیری روش‌­های جمع­‌آوری و مهار آب­‌های سطحی چه از نظر تامین آب و چه از نظر پیش‌گیری از وقوع سیلاب، از اهمیت زیادی برخوردار است. در این پژوهش، اثر انتخاب نوع هیدروگراف­‌های تبدیل جریان بر مقدار خطای محاسباتی در برآورد سیلاب مرز بسته شده، با استفاده از شبیه‌سازی تبدیل بارش به سیلاب در یک دوره بلند آماری حدودا 20 ساله، بین بازه زمانی 23 ژانویه 2000 تا 23 سپتامبر 2021 میلادی در حوزه آبخیز آستانه-کوچصفهان با نرم‌­افزار HEC-HMS، بررسی شد. همچنین، بررسی اهمیت ضرایب بی ‌بعد ماسکینگام در تدوین الگوی توزیع سیل در یک شبیه‌­ساز کامپیوتری انجام شد.مواد و روش‌هابرای انجام پژوهش، از دو نوع مدل در استخراج هیدروگراف جریان استفاده شد. مدل اول با استفاده از تلفیق مجموعه کلی زیرحوضه‌­ها تا مرحله‌­ای که تنها پنج زیرحوضه کلی و یا چهار زیرحوضه در بالادست حوزه آبخیز منتهی به خروجی محدوده ادامه پیدا کرد، انجام شد. روند حذف زیرحوضه­‌ها با ترکیب مساحت و دیگر پارامترهای فیزیوگرافی در محیط سامانه اطلاعات جغرافیایی و با استفاده از الحاقی HEC_GeoHMS انجام شد.نتایج و بحثتحلیل نتایج و انجام روندیابی، نشان داد که هر یک از روش­‌های تبدیل جریانات سطحی تحت عناوین شناخته شده و پر کاربردتر، دارای محدودیت‌ها، ضعف­‌ها و قوت­‌هایی هستند که می­‌توان آن‌ها را به­‌عنوان رگرسیون­‌های محلی نیز برای این تبدیل قلمداد کرد. روش SCS، به‌­عنوان شناخته شده‌­ترین روش، با توجه به محدودیت کمتر آن در مدل­‌های با مقیاس متعارف محلی در حدود حوزه‌های آبخیز درجه سوم، نشان داد که خطای به‌­دست داده شده در آن کمتر از موارد دیگر بوده است. این مقدار خطا به خودی خود قابل پیش‌­بینی نیز بوده است. روش Clark که رویکرد سازه­ای بیشتری نیز دارد، مانند روش محاسباتی اشنایدر، خطا چه در صورت کلی خود، و چه در مقادیر بیشینه، لحظه وقوع و حجم را با انحراف بیشتری نسبت به رخداد واقعی زمین در ایستگاه هیدرومتری محاسبه می­‌کند، به‌خصوص که روش اشنایدر در پیش فرض خود برای حوضه‌­­های بزرگ طراحی شده است. در این مطالعه، بر خلاف روش SCS که در آن به رقم خطا به‌صورت تابع NASH به مقدار 0.540 و RMSE به مقدار 0.7 و همچنین، درصد انحراف با مقدار 28.01 اشاره شده، برای روش کلارک تابع NASH، RMSE و درصد انحراف به‌ترتیب به مقدار 0.533، 0.7 و 29.71 بوده است. همچنین، این محاسبه از نظر خطاسنجی نیز موید آن است که یکی از بهترین ملاک‌­های مشاهده اختلاف نمی­‌تواند RMSE باشد. در مدل جزیی تحلیل اثر روندیابی نیز، خطای 0.537 در تابع NASH بسیار به رقم محاسبه شده در مورد مشابه (مدل تجمیع شده اولیه) نزدیک است. با این حال، انجام این خطا­سنجی نباید منجر به این تلقی شود که ایجاد مدل­‌های با جزییات بیشتر نمی‌­تواند به بهبود و یا تخریب ساختار عددی آن منجر شود. زیرا اگرچه تفاوت‌های خطاسنجی به شکل مشخصی قابل چشم‌پوشی است، اما مقدار مجموع جریان در مدل تجمیع شده برابر با 19.67 میلیون متر مکعب حاصل شده است. در حالی‌که همین پارامتر در مدل جزیی دارای 277655 متر مکعب اختلاف است.نتیجه‌گیریدر مجموع می‌­توان بیان کرد، تفکیک دبی پایه با روش­‌های پیشرفته نظیر WHAT لزوما نمی­‌تواند به افزایش همبستگی بین داده‌های مشاهداتی در یک مدل تداومی کمک کند. از طرفی، محاسبه دبی­‌هایی که تحت عنوان انحراف از شبکه هیدروگرافی در فرایند جریانات سیلابی خارج می­‌شوند، شرط اساسی کاهش خطای مدل­‌ها فارغ از نوع هیدروگراف منتخب در مدل است.
format Article
id doaj-art-28131973ff414a1aa97799280b8299b1
institution Kabale University
issn 2251-9300
2322-536X
language fas
publishDate 2023-06-01
publisher Soil Conservation and Watershed Management Research Institute (SCWMRI)‎
record_format Article
series Muhandisī va mudirīyyat-i ābkhīz
spelling doaj-art-28131973ff414a1aa97799280b8299b12025-02-05T08:25:00ZfasSoil Conservation and Watershed Management Research Institute (SCWMRI)‎Muhandisī va mudirīyyat-i ābkhīz2251-93002322-536X2023-06-0115222424110.22092/ijwmse.2022.356464.1923127933مطالعه عددی اثر تعداد زیرحوضه‌های رودخانه بر منطعف‌سازی ضرایب روندیابی سیلاب بر پایه روش‌های بی ‌بعد، مطالعه موردی: رودخانه سفیدرودرامتین صبح خیز فومنی0علیرضا مردوخ پور1محمدرضا فلاح قویدل2دانشجوی دکتری گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه قم، قم، ایراناستادیار گروه عمران، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان، لاهیجان، ایرانکارشناس ارشد گروه عمران، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان، لاهیجان، ایرانمقدمهامروزه تخمین دبی حاصل از رگبارها به‌خصوص در حوضه‌های کوچک و فاقد آمار، در میان هیدرولوژیست­‌ها از اصلی­‌ترین زمینه‌های تحقیقاتی بوده است که برآورد حجم رواناب حاصل از بارندگی و به­‌کارگیری روش‌­های جمع­‌آوری و مهار آب­‌های سطحی چه از نظر تامین آب و چه از نظر پیش‌گیری از وقوع سیلاب، از اهمیت زیادی برخوردار است. در این پژوهش، اثر انتخاب نوع هیدروگراف­‌های تبدیل جریان بر مقدار خطای محاسباتی در برآورد سیلاب مرز بسته شده، با استفاده از شبیه‌سازی تبدیل بارش به سیلاب در یک دوره بلند آماری حدودا 20 ساله، بین بازه زمانی 23 ژانویه 2000 تا 23 سپتامبر 2021 میلادی در حوزه آبخیز آستانه-کوچصفهان با نرم‌­افزار HEC-HMS، بررسی شد. همچنین، بررسی اهمیت ضرایب بی ‌بعد ماسکینگام در تدوین الگوی توزیع سیل در یک شبیه‌­ساز کامپیوتری انجام شد.مواد و روش‌هابرای انجام پژوهش، از دو نوع مدل در استخراج هیدروگراف جریان استفاده شد. مدل اول با استفاده از تلفیق مجموعه کلی زیرحوضه‌­ها تا مرحله‌­ای که تنها پنج زیرحوضه کلی و یا چهار زیرحوضه در بالادست حوزه آبخیز منتهی به خروجی محدوده ادامه پیدا کرد، انجام شد. روند حذف زیرحوضه­‌ها با ترکیب مساحت و دیگر پارامترهای فیزیوگرافی در محیط سامانه اطلاعات جغرافیایی و با استفاده از الحاقی HEC_GeoHMS انجام شد.نتایج و بحثتحلیل نتایج و انجام روندیابی، نشان داد که هر یک از روش­‌های تبدیل جریانات سطحی تحت عناوین شناخته شده و پر کاربردتر، دارای محدودیت‌ها، ضعف­‌ها و قوت­‌هایی هستند که می­‌توان آن‌ها را به­‌عنوان رگرسیون­‌های محلی نیز برای این تبدیل قلمداد کرد. روش SCS، به‌­عنوان شناخته شده‌­ترین روش، با توجه به محدودیت کمتر آن در مدل­‌های با مقیاس متعارف محلی در حدود حوزه‌های آبخیز درجه سوم، نشان داد که خطای به‌­دست داده شده در آن کمتر از موارد دیگر بوده است. این مقدار خطا به خودی خود قابل پیش‌­بینی نیز بوده است. روش Clark که رویکرد سازه­ای بیشتری نیز دارد، مانند روش محاسباتی اشنایدر، خطا چه در صورت کلی خود، و چه در مقادیر بیشینه، لحظه وقوع و حجم را با انحراف بیشتری نسبت به رخداد واقعی زمین در ایستگاه هیدرومتری محاسبه می­‌کند، به‌خصوص که روش اشنایدر در پیش فرض خود برای حوضه‌­­های بزرگ طراحی شده است. در این مطالعه، بر خلاف روش SCS که در آن به رقم خطا به‌صورت تابع NASH به مقدار 0.540 و RMSE به مقدار 0.7 و همچنین، درصد انحراف با مقدار 28.01 اشاره شده، برای روش کلارک تابع NASH، RMSE و درصد انحراف به‌ترتیب به مقدار 0.533، 0.7 و 29.71 بوده است. همچنین، این محاسبه از نظر خطاسنجی نیز موید آن است که یکی از بهترین ملاک‌­های مشاهده اختلاف نمی­‌تواند RMSE باشد. در مدل جزیی تحلیل اثر روندیابی نیز، خطای 0.537 در تابع NASH بسیار به رقم محاسبه شده در مورد مشابه (مدل تجمیع شده اولیه) نزدیک است. با این حال، انجام این خطا­سنجی نباید منجر به این تلقی شود که ایجاد مدل­‌های با جزییات بیشتر نمی‌­تواند به بهبود و یا تخریب ساختار عددی آن منجر شود. زیرا اگرچه تفاوت‌های خطاسنجی به شکل مشخصی قابل چشم‌پوشی است، اما مقدار مجموع جریان در مدل تجمیع شده برابر با 19.67 میلیون متر مکعب حاصل شده است. در حالی‌که همین پارامتر در مدل جزیی دارای 277655 متر مکعب اختلاف است.نتیجه‌گیریدر مجموع می‌­توان بیان کرد، تفکیک دبی پایه با روش­‌های پیشرفته نظیر WHAT لزوما نمی­‌تواند به افزایش همبستگی بین داده‌های مشاهداتی در یک مدل تداومی کمک کند. از طرفی، محاسبه دبی­‌هایی که تحت عنوان انحراف از شبکه هیدروگرافی در فرایند جریانات سیلابی خارج می­‌شوند، شرط اساسی کاهش خطای مدل­‌ها فارغ از نوع هیدروگراف منتخب در مدل است.https://jwem.areeo.ac.ir/article_127933_62bdd4d17d8c0225cbd4a8b5471e1b4e.pdfتابع nashروش scsشبکه هیدروگرافینرم‌افزار hec-hmsهمبستگی
spellingShingle رامتین صبح خیز فومنی
علیرضا مردوخ پور
محمدرضا فلاح قویدل
مطالعه عددی اثر تعداد زیرحوضه‌های رودخانه بر منطعف‌سازی ضرایب روندیابی سیلاب بر پایه روش‌های بی ‌بعد، مطالعه موردی: رودخانه سفیدرود
Muhandisī va mudirīyyat-i ābkhīz
تابع nash
روش scs
شبکه هیدروگرافی
نرم‌افزار hec-hms
همبستگی
title مطالعه عددی اثر تعداد زیرحوضه‌های رودخانه بر منطعف‌سازی ضرایب روندیابی سیلاب بر پایه روش‌های بی ‌بعد، مطالعه موردی: رودخانه سفیدرود
title_full مطالعه عددی اثر تعداد زیرحوضه‌های رودخانه بر منطعف‌سازی ضرایب روندیابی سیلاب بر پایه روش‌های بی ‌بعد، مطالعه موردی: رودخانه سفیدرود
title_fullStr مطالعه عددی اثر تعداد زیرحوضه‌های رودخانه بر منطعف‌سازی ضرایب روندیابی سیلاب بر پایه روش‌های بی ‌بعد، مطالعه موردی: رودخانه سفیدرود
title_full_unstemmed مطالعه عددی اثر تعداد زیرحوضه‌های رودخانه بر منطعف‌سازی ضرایب روندیابی سیلاب بر پایه روش‌های بی ‌بعد، مطالعه موردی: رودخانه سفیدرود
title_short مطالعه عددی اثر تعداد زیرحوضه‌های رودخانه بر منطعف‌سازی ضرایب روندیابی سیلاب بر پایه روش‌های بی ‌بعد، مطالعه موردی: رودخانه سفیدرود
title_sort مطالعه عددی اثر تعداد زیرحوضه‌های رودخانه بر منطعف‌سازی ضرایب روندیابی سیلاب بر پایه روش‌های بی ‌بعد، مطالعه موردی رودخانه سفیدرود
topic تابع nash
روش scs
شبکه هیدروگرافی
نرم‌افزار hec-hms
همبستگی
url https://jwem.areeo.ac.ir/article_127933_62bdd4d17d8c0225cbd4a8b5471e1b4e.pdf
work_keys_str_mv AT rạmtynṣbḥkẖyzfwmny mṭạlʿhʿddyạtẖrtʿdạdzyrḥwḍhhạyrwdkẖạnhbrmnṭʿfsạzyḍrạybrwndyạbysylạbbrpạyhrwsẖhạybybʿdmṭạlʿhmwrdyrwdkẖạnhsfydrwd
AT ʿlyrḍạmrdwkẖpwr mṭạlʿhʿddyạtẖrtʿdạdzyrḥwḍhhạyrwdkẖạnhbrmnṭʿfsạzyḍrạybrwndyạbysylạbbrpạyhrwsẖhạybybʿdmṭạlʿhmwrdyrwdkẖạnhsfydrwd
AT mḥmdrḍạflạḥqwydl mṭạlʿhʿddyạtẖrtʿdạdzyrḥwḍhhạyrwdkẖạnhbrmnṭʿfsạzyḍrạybrwndyạbysylạbbrpạyhrwsẖhạybybʿdmṭạlʿhmwrdyrwdkẖạnhsfydrwd