Spotkania z Kieślowskim. O dokumentalnych portretach reżysera

Jazdon analizuje filmy, w których Kieślowski jest portretowany; od Twarzy Piotra Studzińskiego z twarzą Kieślowskiego jako studenta szkoły filmowej po filmy zrealizowane po jego śmierci. Zaskakujące, że powstało tak wiele portretujących go filmów. Kieślowski jako bohater filmowy jest niezwykle cieka...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Main Author: Mikołaj Jazdon
Format: Article
Language:English
Published: Institute of Art of the Polish Academy of Sciences 2001-03-01
Series:Kwartalnik Filmowy
Subjects:
Online Access:https://czasopisma.ispan.pl/index.php/kf/article/view/4184
Tags: Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
_version_ 1849329003185307648
author Mikołaj Jazdon
author_facet Mikołaj Jazdon
author_sort Mikołaj Jazdon
collection DOAJ
description Jazdon analizuje filmy, w których Kieślowski jest portretowany; od Twarzy Piotra Studzińskiego z twarzą Kieślowskiego jako studenta szkoły filmowej po filmy zrealizowane po jego śmierci. Zaskakujące, że powstało tak wiele portretujących go filmów. Kieślowski jako bohater filmowy jest niezwykle ciekawą osobowością, a to, co mówi, jest postrzegane jako ważny komentarz do jego twórczości. Kieślowski zawsze był zafascynowany ludzką twarzą, zarówno w dokumentach (Gadające głowy), jak i w filmach fabularnych, gdzie zbliżenia odgrywały kluczową rolę. Jazdon pisze, że krajobraz twarzy Kieślowskiego wyznacza najciekawsze pole obserwacji. Tak jest też w innych filmach o Kieślowskim, np. w Spotkaniu z Krzysztofem Kieślowskim Andreasa Voigta i Lothara Kompatzkiego, w Z rzeczywistości Grażyny Banaszkiewicz i w I’m so-so… Krzysztofa Wierzbickiego. Emocje zapisane w filmach, sposób, w jaki Kieślowski zatraca się w myślach, typowe dla niego ruchy rąk, podparta dłońmi głowa, sposób trzymania papierosa czy pocierania czoła dopełniają sylwetkę reżysera i świadczą o wysiłku, jaki włożył w mówienie o sobie i swoich filmach. Kieślowski był niejako współautorem filmów o sobie, dbał o szczegóły i formę, w jakiej wypowiadał swoje kwestie. Powracające w jego filmach wątki to opowieści o czasach studenckich, życiu w PRL-u, decyzji o rezygnacji z robienia dokumentów, znaczeniu ślepego przypadku w życiu człowieka oraz o spotkaniach z ludźmi, którzy wywarli ogromny wpływ na obraną przez niego drogę artystyczną. Co więcej, Kieślowski jest obecny we wszystkich swoich filmach w mniej lub bardziej ukryty sposób.
format Article
id doaj-art-209de8c4b0be42bd9de854ba4ccc97c7
institution Kabale University
issn 0452-9502
2719-2725
language English
publishDate 2001-03-01
publisher Institute of Art of the Polish Academy of Sciences
record_format Article
series Kwartalnik Filmowy
spelling doaj-art-209de8c4b0be42bd9de854ba4ccc97c72025-08-20T03:47:24ZengInstitute of Art of the Polish Academy of SciencesKwartalnik Filmowy0452-95022719-27252001-03-013310.36744/kf.4184Spotkania z Kieślowskim. O dokumentalnych portretach reżyseraMikołaj Jazdon0Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w PoznaniuJazdon analizuje filmy, w których Kieślowski jest portretowany; od Twarzy Piotra Studzińskiego z twarzą Kieślowskiego jako studenta szkoły filmowej po filmy zrealizowane po jego śmierci. Zaskakujące, że powstało tak wiele portretujących go filmów. Kieślowski jako bohater filmowy jest niezwykle ciekawą osobowością, a to, co mówi, jest postrzegane jako ważny komentarz do jego twórczości. Kieślowski zawsze był zafascynowany ludzką twarzą, zarówno w dokumentach (Gadające głowy), jak i w filmach fabularnych, gdzie zbliżenia odgrywały kluczową rolę. Jazdon pisze, że krajobraz twarzy Kieślowskiego wyznacza najciekawsze pole obserwacji. Tak jest też w innych filmach o Kieślowskim, np. w Spotkaniu z Krzysztofem Kieślowskim Andreasa Voigta i Lothara Kompatzkiego, w Z rzeczywistości Grażyny Banaszkiewicz i w I’m so-so… Krzysztofa Wierzbickiego. Emocje zapisane w filmach, sposób, w jaki Kieślowski zatraca się w myślach, typowe dla niego ruchy rąk, podparta dłońmi głowa, sposób trzymania papierosa czy pocierania czoła dopełniają sylwetkę reżysera i świadczą o wysiłku, jaki włożył w mówienie o sobie i swoich filmach. Kieślowski był niejako współautorem filmów o sobie, dbał o szczegóły i formę, w jakiej wypowiadał swoje kwestie. Powracające w jego filmach wątki to opowieści o czasach studenckich, życiu w PRL-u, decyzji o rezygnacji z robienia dokumentów, znaczeniu ślepego przypadku w życiu człowieka oraz o spotkaniach z ludźmi, którzy wywarli ogromny wpływ na obraną przez niego drogę artystyczną. Co więcej, Kieślowski jest obecny we wszystkich swoich filmach w mniej lub bardziej ukryty sposób. https://czasopisma.ispan.pl/index.php/kf/article/view/4184Krzysztof KieślowskiPiotr StudzińskiGrażyna BanaszkiewiczKrzysztof Wierzbicki
spellingShingle Mikołaj Jazdon
Spotkania z Kieślowskim. O dokumentalnych portretach reżysera
Kwartalnik Filmowy
Krzysztof Kieślowski
Piotr Studziński
Grażyna Banaszkiewicz
Krzysztof Wierzbicki
title Spotkania z Kieślowskim. O dokumentalnych portretach reżysera
title_full Spotkania z Kieślowskim. O dokumentalnych portretach reżysera
title_fullStr Spotkania z Kieślowskim. O dokumentalnych portretach reżysera
title_full_unstemmed Spotkania z Kieślowskim. O dokumentalnych portretach reżysera
title_short Spotkania z Kieślowskim. O dokumentalnych portretach reżysera
title_sort spotkania z kieslowskim o dokumentalnych portretach rezysera
topic Krzysztof Kieślowski
Piotr Studziński
Grażyna Banaszkiewicz
Krzysztof Wierzbicki
url https://czasopisma.ispan.pl/index.php/kf/article/view/4184
work_keys_str_mv AT mikołajjazdon spotkaniazkieslowskimodokumentalnychportretachrezysera