بررسی اثر آنتیاکسیدانی زردچوبه در مقایسه با زغال فعال و اسید آسکوربیک در محیط کشت کالوس گیاه نارون چینی (parvifolia Jasq. Ulmus)
استفاده از زردچوبه بهعنوان مادهای آنتیاکسیدانت مدتهاست که در مبحث پزشکی و سلامتی انسان مطرح میباشد، اما تاکنون در کشت بافت از آن استفاده نشده است. قهوهای شدن بافتهای گیاهی اغلب به دنبال صدمه دیدن بافت و بهوسیله آنزیم پلیفنلاکسیداز صورت میگیرد که باعث ایجاد ضایعات بیشتر در بافتهای گیاهی م...
Saved in:
Format: | Article |
---|---|
Language: | fas |
Published: |
Gorgan University of Agricultural Sciences and Natural Resources
2012-07-01
|
Series: | Pizhūhish/hā-yi tulīd-i giyāhī |
Subjects: | |
Online Access: | https://jopp.gau.ac.ir/article_339_9f672b785bf3a3dca074f1cc90e08866.pdf |
Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
Summary: | استفاده از زردچوبه بهعنوان مادهای آنتیاکسیدانت مدتهاست که در مبحث پزشکی و سلامتی انسان مطرح میباشد، اما تاکنون در کشت بافت از آن استفاده نشده است. قهوهای شدن بافتهای گیاهی اغلب به دنبال صدمه دیدن بافت و بهوسیله آنزیم پلیفنلاکسیداز صورت میگیرد که باعث ایجاد ضایعات بیشتر در بافتهای گیاهی میگردد. در اکثر موارد برای کاهش قهوهای شدن آنها را در محیط حاوی آنتیاکسیدانها کشت مینمایند. این مواد شامل اسید آسکوربیک، سدیم دیتیلدیتیو کاربامات، پلیونیل پیرولیدون، زغال فعال و غیره میباشد. در این آزمایش امکان استفاده از زردچوبه به جای سایر مواد آنتیاکسیدان مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور از سه ماده آنتیاکسیدانی زردچوبه، زغال فعال، اسید آسکوربیک در محیط کشت دارای کالوس قهوهای رنگ نارون چینی .Ulmus parvifolia Jasq استفاده گردید. کالوسهای مادری که به ابعاد 3-5 میلیمتری تقسیمبندی شده بودند در محیط کشت MS جامد، حاوی 25 درصد شیره نارگیل و 8/0 درصد آگار واکشت گردیدند. تیمارها شامل آنتیاکسیدانتهای زغال فعال، زردچوبه و اسید آسکوربیک، هر کدام در سه غلظت 1/0، 5/0 و 1 درصد بود که در مجموع 9 تیمار را شامل گردید. آنالیز دادهها نشان داد که افزایش رشد کالوس در تیمار حاوی اسید آسکوربیک با غلظت 1 درصد و تیمار زردچوبه با غلظت 1/0 درصد بهطور معنیداری بیشترین مقدار بود، در حالیکه شدت رشد کالوسها در تیمارهای زغال فعال با غلظت 5/0 و 1 درصد و زردچوبه با غلظت 5/0 درصد در سطح 5 درصد نسبت به تیمارهای ذکر شده، کاهش معنیداری نشان داد. این سه تیمار بیشترین اثر را بر رشد کالوسها داشته و بین آنها از این لحاظ اختلاف معنیداری مشاهده نگردید. |
---|---|
ISSN: | 2322-2050 2322-2778 |