Między autonomią a hybrydycznością. Wprowadzenie do sztuki nowych mediów
Kategoria sztuki nowych mediów upowszechniła się w połowie lat 90. ubiegłego wieku, spychając na dalszy plan terminy sztuki elektronicznej, komputerowej czy nawet cyfrowej. Kategorie te, ze względu na ich wąski, czysto technologiczny zakres odniesienia, stały się nieadekwatne wobec procesów hybrydy...
Saved in:
Main Author: | |
---|---|
Format: | Article |
Language: | English |
Published: |
Institute of Art of the Polish Academy of Sciences
2013-06-01
|
Series: | Kwartalnik Filmowy |
Subjects: | |
Online Access: | https://czasopisma.ispan.pl/index.php/kf/article/view/2750 |
Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
Summary: | Kategoria sztuki nowych mediów upowszechniła się w połowie lat 90. ubiegłego wieku, spychając na dalszy plan terminy sztuki elektronicznej, komputerowej czy nawet cyfrowej. Kategorie te, ze względu na ich wąski, czysto technologiczny zakres odniesienia, stały się nieadekwatne wobec procesów hybrydyzacji, łączących zakresy różnych nowych technologii i nadających poszczególnym tworzonym w tym polu dziełom analogiczny, hybrydyczny charakter. Sztuka nowych mediów, której początki autor tekstu lokuje w połowie lat 50. minionego stulecia, rozwijała się bowiem od fazy autonomicznych, funkcjonujących równolegle dyscyplin artystycznych, zbudowanych wokół poszczególnych technologii (np. sztuka cybernetyczna, robotyczna, ewolucyjna, generatywna, sztuka rzeczywistości wirtualnej, net art), dla których komputer spełniał funkcję metamedium, do fazy hybrydycznych, wielowymiarowych powiązań międzymedialnych i transdyscyplinarnych. Niektórzy badacze ogłosili w efekcie narodziny epoki postmedialnej, w której media przestały wyznaczać autonomiczne nurty sztuk nowych mediów, lecz budują całościową postać sztuki zorganizowanej według logiki nowych mediów. Najnowszą postać procesów hybrydyzacji tworzy dialog między sztuką i nauką, rozwijający się na fundamencie technologicznym.
|
---|---|
ISSN: | 0452-9502 2719-2725 |