Podmiot, czas, światło. Gaspara Noé eksperymenty z realizmem we „Wkraczając w pustkę”
Tekst dotyczy filmu Gaspara Noé Wkraczając w pustkę (Enter the Void, 2009). Autor analizuje sposoby przedstawiania rzeczywistości przez Noé w odniesieniu do różnych koncepcji poszerzania realizmu. Zestawia Wkraczając w pustkę z XIX-wiecznym malarstwem francuskim oraz różnymi nurtami kinematografii...
Saved in:
| Main Author: | |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | English |
| Published: |
Institute of Art of the Polish Academy of Sciences
2011-12-01
|
| Series: | Kwartalnik Filmowy |
| Subjects: | |
| Online Access: | https://czasopisma.ispan.pl/index.php/kf/article/view/2899 |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| Summary: | Tekst dotyczy filmu Gaspara Noé Wkraczając w pustkę (Enter the Void, 2009). Autor analizuje sposoby przedstawiania rzeczywistości przez Noé w odniesieniu do różnych koncepcji poszerzania realizmu. Zestawia Wkraczając w pustkę z XIX-wiecznym malarstwem francuskim oraz różnymi nurtami kinematografii i sztuk wizualnych lat 60.: filmem strukturalnym, 2001: Odyseją kosmiczną Stanleya Kubricka, op-artem, multimedialnymi eksperymentami Andy’egoWarhola, obiektami Dana Flavina oraz Bruce’a Naumana. Opierając się na myśli Michaela Frieda oraz Roberta Smithsona, Michnik rozważa zastosowane przez reżysera modele widzenia oraz stosunek jego filmu do czasu. Analizuje również wykorzystanie przez Noé Tybetańskiej Księgi Umarłych. Wykorzystuje koncepcje „traumatycznego realizmu” Hala Fostera, „realizmu magicznego” w ujęciu Fredrica Jamesona oraz „subiektywnego realizmu” ojca reżysera, wybitnego argentyńskiego artysty Luisa Felipe Noé.
|
|---|---|
| ISSN: | 0452-9502 2719-2725 |