Aktywność metaloproteinaz MMP-2 i MMP-9 oraz ich inhibitorów TIMP-1 i TIMP-2 u dzieci i młodzieży z cukrzycą typu 1
Wprowadzenie: Zmieniona aktywacja poszczególnych podklas metaloproteinaz (MMPs) w cukrzycy prowadzi do zmian struktury przestrzeni międzykomórkowej poprzez zmianę kompozycji białek strukturalnych. Czynnikiem regulującym tę aktywność są m.in. inhibitory metaloproteinaz – TIMPs. Niewiele wia...
Saved in:
| Main Authors: | , , , |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | English |
| Published: |
Termedia Publishing House
2006-09-01
|
| Series: | Pediatric Endocrinology, Diabetes and Metabolism |
| Subjects: | |
| Online Access: | http://cornetis.pl/pliki/ED/2006/3/ED_2006_3_184.pdf |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| Summary: | Wprowadzenie: Zmieniona aktywacja poszczególnych podklas metaloproteinaz (MMPs) w cukrzycy prowadzi do zmian struktury przestrzeni międzykomórkowej poprzez zmianę kompozycji białek strukturalnych. Czynnikiem regulującym tę aktywność są m.in. inhibitory metaloproteinaz – TIMPs. Niewiele wiadomo na temat zachowania się metaloproteinaz u pacjentów z cukrzycą typu 1, a także na temat mechanizmów regulujących ich poziom. Cel pracy: Ocena stężenia metaloproteinaz (2 i 9) oraz inhibitorów metaloproteinaz (1 i 2) u dzieci i młodzieży z cukrzycą typu 1. Materiał i metody: Badaniami objęto grupę 74 pacjentów w wieku średnio 15 lat (±3,0) chorujących na cukrzycę typu 1 średnio 6,6 roku (±3,6). Byli oni leczeni metodą intensywnej insulinoterapii (n=54) oraz ciągłym podskórnym wlewem insuliny za pomocą osobistej pompy insulinowej (n=20). U wszystkich pacjentów oznaczono stężenie MMP-2, MMP-9 oraz TIMP-1 i TIMP-2 w surowicy krwi. Grupę kontrolną stanowiło 45 zdrowych osób dobranych wiekowo, w wywiadzie bez obciążeń czynnikami ryzyka miażdżycy, o prawidłowym BMI i niezaburzonych parametrach gospodarki lipidowej. Wyniki: W grupie pacjentów z cukrzycą typu 1 odnotowano znamiennie wyższe stężenie zarówno MMP-2, jak i inhibitorów TIMP-1 i TIMP-2, niż w grupie kontrolnej (p odpowiednio <0,01, <0,02, <0,001). W grupie pacjentów z BMI przekraczającym 90 pc dla płci i wieku stwierdzono znamiennie wyższy poziom MMP-9, niż u pozostałych pacjentów (p<0,02). Analizując grupę pacjentów z powikłaniami i/lub nadciśnieniem tętniczym (n=24) zaobserwowano obniżenie poziomu MMP-2 w stosunku do pozostałych pacjentów z cukrzycą typu 1 (p<0,05). Poziom HbA1c korelował dodatnio ze stężeniem TIMP-1. Metoda insulinoterapii nie miała wpływu na poziom metaloproteinaz i ich inhibitorów. Wiek pacjentów oraz BMI korelowały ujemnie z poziomem MMP-2 i TIMP-2 oraz dodatnio z poziomem TIMP-1. Wykazano też korelacje MMP-2, TIMP-2 a szczególnie TIMP-1 z parametrami gospodarki lipidowej. Silną dodatnią korelację odnotowano między MMP-2 oraz TIMP-2 (r=0,8; p<0,0001). Wnioski: 1. Stężenie MMP-2 oraz inhibitorów TIMP-1 i TIMP-2 jest wyższe u pacjentów z cukrzycą typu 1 niż w grupie kontrolnej. 2. Na aktywność MMPs/TIMPs u pacjentów z cukrzycą typu 1 mają wpływ: wiek, czas trwania choroby, stopień wyrównania metabolicznego, BMI oraz parametry gospodarki lipidowej. 3. TIMP-1 wydaje się być kluczowym wskaźnikiem nasilenia zaburzeń metabolicznych w cukrzycy typu 1. |
|---|---|
| ISSN: | 2081-237X |